دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Marie Cauderlier, Bruno Humbeeck سری: Faits de société ISBN (شابک) : 9782874021794 ناشر: Mols سال نشر: 2014 تعداد صفحات: زبان: French فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 566 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Berceaux maudits: Le témoignage bouleversant d'un enfant maltraité به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب گهواره های نفرین شده: شهادت تکان دهنده یک کودک آزار دیده نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
روایتی تکان دهنده از وحشت محارم و پدوفیلیا
این کتاب زندگینامه ای جوانی کودکی را بازگو می کند که شانس تولد
او را به وحشت انداخته است، اما عطش زندگی از نیستی ناشی شده است.
این شهادت تکان دهنده ظرفیت تاب آوری دختر کوچکی را نشان می دهد
که توسط والدینش بدرفتاری شده است و در یتیم خانه قرار می گیرد و
وحشت محارم و پدوفیلی را تجربه خواهد کرد. به نظر می رسد این شبکه
با فوت پدر راه اندازی می شود، اما این مرگ ماجرا را به هم می
زند.
موضوع انعطافپذیری در اینجا توسط نویسنده مورد بررسی قرار
میگیرد، در زندگی او به عنوان یک زن بازسازی شده است، و با توسل
به اعتماد به نفس نهفته در هر یک از ما با ما صحبت میکند.
نویسنده علیرغم بدبختی ها و با اراده محکم و خیرخواهانه خود، با
موفقیت راه خود را به سوی موفقیت خانوادگی و شغلی پیموده است.
Un témoignage bouleversant sur les horreurs de l'inceste et
de la pédophilie
Ce livre autobiographique relate la jeunesse d'une enfant que
le hasard de la naissance a menée au bout de l'horreur mais que
la soif de vivre a tirée du néant. Ce témoignage bouleversant
illustre la capacité de résilience d'une petite fille
maltraitée par ses parents, placée dans un orphelinat et qui
connaîtra l'horreur de l'inceste et de la pédophilie. Le réseau
semble se mettre en place lorsque le père décède, mais ce décès
fait éclater l'affaire.
Le thème de la résilience est ici abordé par l'auteur, rétablie
dans sa vie de femme, et qui nous parle en faisant appel à la
confiance enfouie en chacun de nous. Malgré ses malheurs et par
sa seule volonté ferme et bienveillante, l'auteur a tracé avec
succès sa route vers la réussite familiale et
professionnelle.
Ce livre est un message d'espoir et de courage.
A PROPOS DE L'AUTEUR
Bruno Humbeeck est actif à la fois sur le terrain en tant que
travailleur psychosocial et dans le domaine de la recherche en
tant que collaborateur scientifique. Cette double approche des
questions de société contribue à rendre sa vision
particulièrement convaincante. Il est aussi formateur au CREAS
- Université de Mons et auteur de plusieurs publications dans
le domaine de la maltraitance, de la toxicomanie et de la prise
en charge des personnes en rupture psychosociale.
EXTRAIT
La juge de la jeunesse chargée de notre dossier familial avait
été d'une redoutable efficacité. Il faut dire qu'elle avait été
bien aidée par mes parents. Dans leurs pérégrinations, mon père
et ma mère avaient accumulé tant d'indices de leur toxicité
parentale qu'il suffisait au juge de les rassembler pour
disposer du tableau le plus complet de ce que la misère peut
faire quand elle gangrène à ce point une famille.
C'est sur son ordre que la police était venue nous débusquer
d'abord, nous enlever ensuite. J'avais un an et trois mois, une
année de plus que Suzy, le bébé aux grands yeux ronds. Mon
frère aîné, Martin, avait six ans et demi. Les autres le
suivaient, bien ordonnés, avec chaque fois une année de retard.
Mes parents avaient mal élevé leurs enfants, c'était
incontestable. Ils avaient cependant procréé dans l'ordre, avec
une régularité de métronome. La capacité d'enfanter en cadence,
on ne pourra jamais la leur enlever. Nicole suivait ainsi
Martin d'une année. Elle avait quatre ans et demi. Johnny la
talonnait avec un an de moins tandis que Béatrice lui emboîtait
le pas tout juste une année après. William venait ensuite avec
un an de retard sur Béatrice et une année d'avance sur moi. Nos
âges se suivaient à la queue leu leu. Chacun de nous avions
attendu un an celui qui nous succédait. Pendant toutes ces
années, de grossesses en accouchements, ma mère était au bout
du compte restée rarement seule dans son propre corps. Elle
avait elle-même vingt-huit ans au moment de notre placement.
Quant à mon père, il venait tout juste de s'offrir une cuite
d'enfer pour fêter son trente-quatrième anniversaire.