دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبیات ویرایش: Fifth Printing نویسندگان: Edwin Morgan سری: ناشر: University of California Press سال نشر: 1967 تعداد صفحات: 132 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Beowulf: A Verse Translation into Modern English به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بیوولف: ترجمه آیه به انگلیسی مدرن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در بررسی انتقادی ادوین مورگان از ترجمه های پانزده بیتی «بیوولف» که در صد سال گذشته مقدم بر ترجمه او بوده است، می نویسد: «واکنش علیه «لفاظی» چنان قوی بوده است که خوانندگان امروزی شعر اکنون هر چیزی را که «باستانی» است «شاعرانه» نمی پذیرد، هر چیزی را که «منسوخ» است، به عنوان «ادبی» نمی پذیرد... اگر نتوان نتیجه را در آن بیان کرد، وفادار بودن به باستان گرایی های شاعرانه اصلی فایده ای ندارد. اصطلاحات قابل قبول برای هم خوانندگان و هم نویسندگان شاعر، اگر در مورد از دست دادن باستان گرایی یا از دست دادن شعر باشد، باستان گرایی باید برود. سنت شعر اصلی هر چه بوده باشد، وظیفه مترجم به همان اندازه است که با هم سن و سال خودش صحبت کن، همانطور که صدای یک عصر گذشته را نشان می دهد..." مورگان با این دو معیار آشکاراً پیش روی خود، در ترجمه خود به دنبال اصطلاحی مدرن است که عاری از باستان گرایی است، قالبی شعری که تشدید و بی قافیه است و فقط گهگاهی همخوانی دارد.
In Edwin Morgan's critical review of the fifteen verse translations of "Beowulf" which, within the past hundred years, have preceded his own, he writes: "The reaction against 'rhetoric' has been so strong that present-day readers of poetry will not now readily accept as 'poetic' anything that is 'archaic', as 'literary' anything that is 'obsolete'... There is no use being faithful to the poetic archaisms of the original if the result cannot be couched in terms acceptable to one's poetic co-readers and co-writers. If it is a case of losing an archaism or losing the poetry, the archaism must go. Whatever the tradition of the original poetry may have been, the translator's duty is as much to speak to his own age as it is to represent the voice of a past age..." With these two criteria clearly before him, Morgan has in his own translation sought a modern idiom that is free of archaism, a verse form that is accentual and unrhymed and only occasionally alliterative.