Beowulf: A Translation and Commentary

ترجمه Beowulf توسط J.R.R. تالکین اثر اولیه‌ای بود که در حالت خود بسیار متمایز بود و در سال 1926 تکمیل شد: او بعداً برای اصلاحات عجولانه به آن بازگشت، اما به نظر می‌رسد هرگز به انتشار آن فکر نکرده است. این نسخه دو گونه است، زیرا تفسیری روشنگر بر متن شعر توسط خود مترجم وجود دارد، به شکل مکتوب مجموعه‌ای از سخنرانی‌ها در آکسفورد در دهه 1930. و از این سخنرانی‌ها، گزینش قابل توجهی انجام شده است تا تفسیری نیز بر ترجمه در این کتاب شکل دهد.از توجه خلاقانه او به جزئیات در این سخنرانی‌ها، احساسی از بی‌واسطگی و وضوح دید او به وجود می‌آید. گویی وارد گذشته خیالی شده است: در کنار بیوولف ایستاده و مردانش در حال تکان دادن پیراهن های پستی خود در حالی که کشتی خود را در ساحل دانمارک می گذرانند، به خشم فزاینده بیوولف از طعنه ی آنفرث گوش می دهند، یا به بالا نگاه می کنند. در شگفتی از دست وحشتناک گرندل که در زیر سقف هیروت قرار گرفته است.اما تفسیر این کتاب همچنین شامل بسیاری از سخنرانی‌هایی است که در آن‌ها، در حالی که همیشه در متن لنگر انداخته بود، او برداشت‌های گسترده‌تری خود را بیان کرد. او از نزدیک به اژدهایی نگاه می‌کند که بیوولف را می‌کشد. اما او این تصور را رد می کند که این "یک داستان صرف گنج" است، "فقط یک داستان اژدهای دیگر". او به خطوطی روی می‌آورد که از دفن چیزهای طلایی مدت‌ها پیش می‌گوید، و مشاهده می‌کند که «احساس خود گنج، این تاریخ غم‌انگیز» است که آن را به سطح دیگری ارتقا می‌دهد. "کل چیز غم انگیز، غم انگیز، شوم، به طرز عجیبی واقعی است. "گنج" فقط یک ثروت خوش شانس نیست که یابنده را قادر می سازد زمان خوبی را سپری کند، یا با شاهزاده خانم ازدواج کند. این گنج مملو از تاریخ است، که منجر به بازگشت به داخل می شود. بت‌های تاریک فراتر از حافظه آواز پیر می‌شوند، اما نه فراتر از حد تصور. داستانی که توسط تالکین نوشته شده و نشان می‌دهد که ممکن است شکل و سبک یک داستان عامیانه انگلیسی قدیمی از Beowulf چه بوده باشد، که در آن هیچ ارتباطی با \"افسانه‌های تاریخی\" پادشاهی‌های شمالی وجود ندارد.

The translation of Beowulf by J.R.R. Tolkien was an early work, very distinctive in its mode, completed in 1926: he returned to it later to make hasty corrections, but seems never to have considered its publication. This edition is twofold, for there exists an illuminating commentary on the text of the poem by the translator himself, in the written form of a series of lectures given at Oxford in the 1930s; and from these lectures a substantial selection has been made, to form also a commentary on the translation in this book.From his creative attention to detail in these lectures there arises a sense of the immediacy and clarity of his vision. It is as if he entered into the imagined past: standing beside Beowulf and his men shaking out their mail-shirts as they beached their ship on the coast of Denmark, listening to the rising anger of Beowulf at the taunting of Unferth, or looking up in amazement at Grendel’s terrible hand set under the roof of Heorot.But the commentary in this book includes also much from those lectures in which, while always anchored in the text, he expressed his wider perceptions. He looks closely at the dragon that would slay Beowulf "snuffling in baffled rage and injured greed when he discovers the theft of the cup"; but he rebuts the notion that this is "a mere treasure story", "just another dragon tale". He turns to the lines that tell of the burying of the golden things long ago, and observes that it is "the feeling for the treasure itself, this sad history" that raises it to another level. "The whole thing is sombre, tragic, sinister, curiously real. The ‘treasure’ is not just some lucky wealth that will enable the finder to have a good time, or marry the princess. It is laden with history, leading back into the dark heathen ages beyond the memory of song, but not beyond the reach of imagination." Sellic spell, a "marvellous tale", is a story written by Tolkien suggesting what might have been the form and style of an Old English folk-tale of Beowulf, in which there was no association with the "historical legends" of the Northern kingdoms.