Belief Revision meets Philosophy of Science

نظریه بازنگری باورها و فلسفه علم هر دو به دنبال روشن کردن پویایی دانش هستند - در مورد اینکه چگونه دیدگاه ما نسبت به جهان (معمولاً) در پرتو شواهد جدید تغییر می کند. با این حال، این دو حوزه تحقیقاتی مدت‌هاست که به‌طور عجیبی از یکدیگر جدا به نظر می‌رسند، همانطور که تعداد کمی از مراجع متقاطع و محققانی که در هر دو حوزه کار می‌کنند شاهد آن است. می توان حدس زد که چه چیزی باعث این وضعیت شگفت انگیز و شاید تاسف بار شده است. یکی از عوامل ممکن است این باشد که در حالی که نظریه بازنگری باورها به طور سنتی به شیوه ای از پایین به بالا دنبال می شد، با تمرکز بر تلاش های جستجوگران منفرد، فیلسوفان علم، با الهام از تجربه گرایی منطقی، تمایل بیشتری به علم به عنوان یک عامل چندگانه داشتند. یا پدیده مستقل از عامل.

Belief revision theory and philosophy of science both aspire to shed light on the dynamics of knowledge – on how our view of the world changes (typically) in the light of new evidence. Yet these two areas of research have long seemed strangely detached from each other, as witnessed by the small number of cross-references and researchers working in both domains. One may speculate as to what has brought about this surprising, and perhaps unfortunate, state of affairs. One factor may be that while belief revision theory has traditionally been pursued in a bottom- up manner, focusing on the endeavors of single inquirers, philosophers of science, inspired by logical empiricism, have tended to be more interested in science as a multi-agent or agent-independent phenomenon.