Beitrag zur Anwendung von Warteschlangenmodellen beim innerbetrieblichen Transport

هنگام تلاش برای بهره‌برداری از ذخایر منطقی‌سازی تا حد امکان در شرکت، حمل و نقل داخلی باید در ملاحظات لحاظ شود. اگرچه در زمره خدماتی به حساب می آید و نه از جمله عملیات هایی که به پیشرفت مستقیم تولید می رسند، اما شایسته توجه ویژه است. زیرا هزینه های حمل و نقل داخلی می تواند بخش قابل توجهی از هزینه های تولید را تشکیل دهد. بنابراین لازم به نظر می رسد که اقدامات منطقی سازی بیشتر در حمل و نقل - مانند فرآیندهای تولید واقعی - انجام شود. علاوه بر حمل و نقل منظم و برنامه ریزی شده، حمل و نقل نامنظم سومین شکل معمول اجرای حمل و نقل است. این عمدتا به دلیل حمل و نقل نامنظم است، i. اچ. استفاده بر اساس نیاز از وسایل حمل و نقل، و مشخصه آن زمان حمل و نقل نامنظم است. هنگام طراحی و برنامه ریزی حمل و نقل داخلی، محاسبات سودآوری \\"X\" باید برای مهمترین فرآیندهای حمل و نقل انجام شود. در مورد حمل و نقل مداوم یا برنامه ریزی شده، چنین محاسباتی معمولاً هیچ مشکل بزرگی ایجاد نمی کند. از سوی دیگر، در مورد حمل و نقل نامنظم، در عمل اکثر مسائل سازمانی که به وجود می آیند را نمی توان با استفاده از روش های مرسوم حل کرد: بنابراین سعی می شود بر اساس تجربه و بداهه با آنها برخورد شود. تلاش‌ها برای منطقی‌سازی حمل‌ونقل نامنظم منجر به تعیین هزینه بهینه استفاده زمانی وسایل حمل و نقل و در نتیجه تعداد بهینه هزینه آنها می‌شود. با چنین بهینه سازی، نه تنها هزینه های متحمل شده توسط وسایل نقلیه و پرسنل حمل و نقل باید در نظر گرفته شود، بلکه باید هزینه های زمان انتظار، بیکاری و بیکاری ناشی از فرآیند تولید را نیز در نظر گرفت، تا جایی که این زمان ها ناشی از حمل و نقل است. .</ p>

Der innerbetriebliche Transport ist bei den Bemühungen, möglichst alle Rationali­ sierungsreserven im Betrieb auszuschöpfen, in die Betrachtungen einzubeziehen. Er wird zwar zu den Dienstleistungen gezählt und nicht zu den Vorgängen, die einen direkten Produktionsfortschritt erzielen, er verdient jedoch besondere Aufmerksamkeit. Denn die Kosten des innerbetrieblichen Transportes können einen erheblichen Teil der Fertigungskosten ausmachen. Es scheint daher geboten, beim Transport - wie bei den eigentlichen Produktionsvorgängen - verstärkt Rationalisierungsmaßnahmen durch­ zuführen. Der unregelmäßige Transport ist neben dem stetigen und dem fahrplanmäßigen Trans­ port die dritte typische Form der Transportausführung. Er ist vor allem durch unregel­ mäßigen Transportanfall, d. h. bedarfsweisen Einsatz der Transportmittel, und durch unregelmäßige Transportdauer gekennzeichnet. Bei der Gestaltung und Planung des innerbetrieblichen Transportes sind für die wich­ tigsten Transportvorgänge \"X"Tirtschaftlichkeitsberechnungen durchzuführen. Derartige Berechnungen bereiten beim stetigen oder fahrplanmäßigen Transport im allgemeinen keine allzu großen Schwierigkeiten. Beim unregelmäßigen Transport dagegen kann man in der Praxis den größten Teil der auftretenden organisatorischen Fragen nicht mit den herkömmlichen Methoden lösen: man versucht deshalb, sie auf Grund der Erfahrung und durch Improvisation zu bewältigen. Die Bemühungen um die Rationalisierung des unregelmäßigen Transportes führen zu der Aufgabe, die kostenoptimale zeitliche Ausnutzung der Transportmittel und damit deren kostenoptimale Anzahl zu bestimmen. Bei einer solchen Optimierung sind nicht nur die Kosten, die durch die Fahrzeuge und das Transportpersonal entstehen, zu be­ rücksichtigen, sondern auch die Kosten der im Produktionsablauf entstehenden Warte-, Brach-und Liegezeiten, soweit diese Zeiten durch den Transport bedingt sind.