Before Daybreak: "After the Race" and the Origins of Joyce's Art

«پس از مسابقه» جویس داستانی به ظاهر ساده است که از لحاظ تاریخی مورد علاقه منتقدان قرار نگرفته است. با این حال، وقتی داستان بزرگ‌نمایی و از بین می‌رود، پیچیدگی‌های سیاسی، فلسفی و اخلاقی حیرت‌آوری به دست می‌آید.

در قبل از سپیده دم، کولین اونز نشان می دهد که "پس از مسابقه" بسیار بیشتر از داستانی در مورد دوبلین در زمان مسابقه جام گوردون بنت در سال 1903 است: در واقع، این یک عالم کوچک از برخی از مهمترین مسائل برای بورسیه جویس از شورش رابرت امت اوونز همچنین مسائل موقت و محلی منعکس شده در زبان، سازمان و سکوت جویس را توضیح می دهد. او تکنیک روایت جویس را به سنت‌های کلاسیک، فرانسوی و ایرلندی ردیابی می‌کند. علاوه بر این، «پس از مسابقه» منعکس کننده تضاد درونی جویس بین وفاداری عاطفی به ارتدوکس مسیحی و شک و تردید فکری معاصر است.

           اگر قدرت، گستره، ظرافت و یادگیری منحصر به فرد جویس را می توان در متنی به ظاهر ابتدایی مانند «پس از مسابقه» شناسایی کرد، این مطالعه به طور ضمنی ادعا می کند که هر داستان دوبلینی را می توان استخراج کرد تا غنای بینامتنی، ظرافت زبانی، درخشش تقلیدی، و ظرافت فرهنگی هنر جویس کار دقیق اوونز خوانندگان را تحریک می کند تا داستان های جویس را با همان موشکافی بررسی کنند تا درک کنند و از نحوه نوشتن جویس لذت ببرند.

Joyce’s “After the Race” is a seemingly simple tale, historically unloved by critics. Yet when magnified and dismantled, the story yields astounding political, philosophic, and moral intricacy.

In Before Daybreak, Cóilín Owens shows that “After the Race” is much more than a story about Dublin at the time of the 1903 Gordon Bennett Cup Race: in reality, it is a microcosm of some of the issues most central to Joycean scholarship.

            These issues include large-scale historical concerns—in this case, radical nationalism and the centennial of Robert Emmet’s rebellion. Owens also explains the temporary and local issues reflected in Joyce’s language, organization, and silences. He traces Joyce’s narrative technique to classical, French, and Irish traditions. Additionally, “After the Race” reflects Joyce’s internal conflict between emotional allegiance to Christian orthodoxy and contemporary intellectual skepticism.

            If the dawning of Joyce’s singular power, range, subtlety, and learning can be identified in a seemingly elementary text like “After the Race,” this study implicitly contends that any Dubliners story can be mined to reveal the intertextual richness, linguistic subtlety, parodic brilliance, and cultural poignancy of Joyce’s art. Owens’s meticulous work will stimulate readers to explore Joyce’s stories with the same scrutiny in order to comprehend and relish how Joyce writes.