Becoming Landowners: Entanglements of Custom and Modernity in Papua New Guinea and Timor-Leste

در سراسر ملانزی، راه‌های ارتباط مردم با زمین توسط فرآیندهای مدرن‌سازی جهانی‌سازی، ساخت دولت‌ها و ملت‌ها، شیوه‌ها و تصورات توسعه، میراث استعمار، و پیچیدگی‌های رویارویی‌های پسااستعماری تغییر می‌کند. استد استدلال می‌کند که مردم ملانزی در حال تبدیل شدن به زمین‌داران هستند، هم به این معنا که این فرآیندهای تغییر شکل‌های روابط مالکیت را وادار می‌کنند، و هم به این معنا که مالک زمین و مالک زمین به هویت‌هایی تبدیل می‌شوند که باید در برابر تجاوز دولت و سرمایه از آنها استفاده شود. در جاهایی که اشکال مرسوم مالکیت زمین از دیرباز غالب بوده و عمیقاً با احساس خود و روابط با دیگران در هم آمیخته است، زمین اکنون به بوته ای تبدیل می شود که بر اساس آن روابط اجتماعی، قدرت و فرهنگ دوباره پیکربندی و تجسم می شوند.

با استفاده از یک رویکرد قوم نگاری چند سایتی، صاحبان زمین تبدیل شدن به این دگرگونی ها در زمین و زندگی را در دو کشور ملانزی بررسی می کند. فصل‌ها بین سواحل و رشته‌کوه‌های داخلی، بین مراکز شهری و روستاهای روستایی حرکت می‌کنند و داستان‌های مردم و مکان‌هایی را روایت می‌کنند که همیشه در موقعیت‌های خاص و خاص قرار دارند، اما در عین حال اشتراکات قدرتمندی در تجربه دارند. اینها شامل یک جامعه مبتنی بر معیشت است که بر اساس میراث استعمار و اشغال در تیمور-لستی دورافتاده شکل گرفته است، روستاییان در پاپوآ گینه نو در برابر عملیات معدنکاری مقاومت می کنند و عوامل دولتی از آن حمایت می کنند، یک شهرک شهری تیمور شرقی که در برابر اخراج توسط دولت-ملت مقاومت می کند. ساکنان امیدوار بودند که نماینده آنها در دوران پس از استقلال، و مردم و گروه‌هایی در هر دو کشور باشند که برای، با، و گاهاً علیه تدوین رسمی ادعاهای خود در مورد زمین و مکان مبارزه می‌کنند. در هر یک از این موارد، اشکال مرسوم و مدرن اتصال به زمین به پیکربندی‌های پیچیده و پویا منتقل می‌شوند که در اینجا به شیوه‌ای نوآورانه به‌عنوان درهم‌تنیدگی عرف و مدرنیته نظریه‌پردازی می‌شوند.

حرکت بین مکان‌ها، مقیاس‌ها و اشکال جمعی متعدد، مالکان زمین، درهم تنیدگی‌ها را به‌عنوان فضاهای دوسوگرایانه عمیق نشان می‌دهد. در اینجا، ساختارهای قدرت به گونه‌ای بی‌ثبات می‌شوند که می‌توانند خود را به کاهش خودمختاری محلی در مواجهه با دولت و سرمایه کمک کنند. در عین حال، بی‌ثباتی قدرت نیز فرصت‌های جدیدی را برای تأیید مجدد آن خودمختاری، و اشکال مرسوم ارتباط با سرزمینی که در آن مستقر است، ایجاد می‌کند.

Across Melanesia, the ways in which people connect to land are being transformed by processes of modernization globalization, the building of states and nations, practices and imaginaries of development, the legacies of colonialism, and the complexities of postcolonial encounters. Melanesian peoples are becoming landowners, Stead argues, both in the sense that these processes of change compel forms of property relations, and in the sense that landowner and custom landowner become identities to be wielded against the encroachment of both state and capital. In places where customary forms of land tenure have long been dominant, deeply intertwined with senses of self and relationships with others, land now becomes a crucible upon which social relations, power, and culture are reconfigured and reimagined.

Employing a multi-sited ethnographic approach, Becoming Landowners explores these transformations to land and life as they unfold across two Melanesian countries. The chapters move between coasts and inland mountain ranges, between urban centers and rural villages, telling the stories of people and places who are always situated and particular but who also share powerful commonalities of experience. These include a subsistence-based community shaped by the legacies of colonialism and occupation in remote Timor-Leste, villagers in Papua New Guinea resisting a mining operation and the government agents supporting it, an urban East Timorese settlement resisting eviction by the nation-state its residents hoped would represent them in the post-independence era, and people and groups in both countries who are struggling for, with, and sometimes against the formal codification of their claims to land and place. In each of these instances, customary and modern forms of connection to land are propelled into complex and dynamic configurations, theorized here in an innovative way as entanglements of custom and modernity.

Moving between multiple sites, scales, and forms of collectivity, Becoming Landowners reveals entanglements as spaces of deep ambivalence. Here, structures of power are destabilized in ways that can lend themselves to the diminishing of local autonomy in the face of the state and capital. At the same time, the destabilization of power also creates new possibilities for the reassertion of that autonomy, and of the customary forms of connection to land in which it is grounded.