دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: روانشناسی ویرایش: نویسندگان: Ian Miller. Kay Souter سری: ISBN (شابک) : 1780491476, 9781780491479 ناشر: Karnac Books سال نشر: 2013 تعداد صفحات: 257 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 899 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب بکت و بیون: صدای (بی) بیمار در روان درمانی و ادبیات: روان درمانی، TA & NLP، روانشناسی و مشاوره، سلامت، تناسب اندام و رژیم غذایی، فرانسوی، اروپایی، منطقه ای و فرهنگی، تاریخ و نقد، ادبیات و داستان، روان درمانی، TA & NLP، روانشناسی، ادبیات اروپایی، جهان، ادبیات جدید، ادبیات، , کتابهای درسی مستعمل و اجاره ای, بوتیک تخصصی, روان درمانی, روانشناسی, علوم اجتماعی, کتابهای درسی جدید, مستعمل و اجاره ای, بوتیک تخصصی
در صورت تبدیل فایل کتاب Beckett and Bion: The (Im)Patient Voice in Psychotherapy and Literature به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بکت و بیون: صدای (بی) بیمار در روان درمانی و ادبیات نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب بر رواندرمانی روانکاوانه ساموئل بکت با دبلیو آر
بیون بهعنوان یکی از جنبههای اصلی دگرگونیهای ریشهای ادبیات و
روانکاوی بکت و بیون تمرکز دارد. انتشار اخیر مکاتبات بکت در طول
دوره روان درمانی او با بیون، محل شروعی برای بازسازی تخیلی این
روان درمانی است که با دعوت معروف بیون از بیمارش به شام و
سخنرانی سی.جی یونگ به اوج خود رسید. پس از این دوره روان درمانی،
میلر و سوتر توسعه استفاده رادیکال بکت از روش روانکاوی بالینی را
در نوشتههایش دنبال میکنند، که نشان میدهد در شخصیتهای او
توسعه یک ادبیات تحلیلی ادبی از طریق انتقال به یک حسابرس ایدهآل
شناخته شده با نامهای مختلف، وجود دارد. ظاهرا بر اساس Bion است.
میلر و سوتر این پیگیری را به پیشرفت بکت از نثر به نمایشنامه
مرتبط میکنند، زیرا روانشناسی شناسایی فرافکنی به نمایش فیزیکی
تبدیل میشود. آنها همچنین حافظه بیون و کار مجدد تماس بالینی او
با بکت را پیدا می کنند، کسی که به عنوان "بیمار صفر" نظریه های
بالینی پیشگام پسامدرن روانکاوانه بیون به شمار می رود.
این قرائت از بکت و بیون نیست. صرفاً تفسیری، اما ساختی که از یک
فرآیند بسیار پویا، پر از فرضیه و شگفتی ناشی شده است. به دور از
نفی خوانش های دیگر، به درک بافتی این دو متفکر درخشان، که هر
کدام به طور رسمی در خطوط مختلف کار هستند، اما از طریق آنچه که
خود بیون ممکن است «ادراک متقابل» از روانکاوی نامید، به هم
پیوسته اند، تراکم می بخشد. این متقابل است زیرا بکت تفکر
روانکاوانه را به یک ژانر ادبی تبدیل کرد در حالی که بیون تفکر
روانکاوی را به درک فرآیند تبدیل کرد. هر کدام از یک شی استفاده
می کردند، اما با توجهات متفاوت به اهداف متفاوت. ساختار کتاب به
دو بخش تقسیم شده است. بخش اول با مقدمهای زندگینامهای از بکت
آغاز میشود و شامل بحثی درباره تکنگاری متا روانشناسی اولیه
بکت، «پروست» است. این کتاب دو سال رواندرمانی بکت را بین
سالهای 1934 و 193 ارائه میکند و به زمینههای نهادی که این
رواندرمانی در آن رخ داده است، میپردازد و همچنین تاریخچه و
پیشینه ویلفرد بیون را مورد بحث قرار میدهد. بخش دوم به استفاده
رادیکال بکت از تداعی آزاد به عنوان یک فرم ادبی می پردازد و رمان
های بکت، سه گانه و گذار خلاقانه او از نثر به درام را بررسی می
کند. این با کاوش در استفاده نظری بیون از کار خود با بکت به
پایان می رسد.
This book focuses on Samuel Beckett’s psychoanalytic
psychotherapy with W. R. Bion as a central aspect both of
Beckett’s and Bion’s radical transformations of literature and
psychoanalysis. The recent publication of Beckett’s
correspondence during the period of his psychotherapy with Bion
provides a starting place for an imaginative reconstruction of
this psychotherapy, culminating with Bion’s famous invitation
to his patient to dinner and a lecture by C. G. Jung. Following
from the course of this psychotherapy, Miller and Souter trace
the development of Beckett’s radical use of clinical
psychoanalytic method in his writing, suggesting the
development within his characters of a literary-analytic
working through of transference to an idealized auditor known
by various names, apparently based on Bion. Miller and Souter
link this pursuit to Beckett’s breakthrough from prose to
drama, as the psychology of projective identification is
transformed to physical enactment. They also locate Bion’s
memory and re-working of his clinical contact with Beckett, who
figures as the "patient zero" of Bion’s pioneering postmodern
psychoanalytic clinical theories.
This reading of Beckett and Bion is not simply interpretive but
a construction that has arisen from a very dynamic process,
full of hypothesis and surprise. Far from negating other
readings, it adds density to the textured understanding of
these two brilliant thinkers, each formally in different lines
of work but joined through what Bion himself might call a
"reciprocal perception" of psychoanalysis. It is reciprocal
because Beckett transformed psychoanalytic thinking into a
literary genre while Bion transformed psychoanalytic thinking
into process understanding. Each utilized the same object, but
with different attentions to different ends. The structure of
the book is divided into two parts. Part I begins with a
biographical introduction of Beckett and includes a discussion
of Beckett’s early metapsychological monograph, "Proust". It
presents Beckett’s two years in psychotherapy, between 1934 and
193, and addresses the institutional contexts in which this
psychotherapy took place, and also discusses of Wilfred Bion’s
history and background. Part II addresses Beckett’s radical use
of free association as a literary form and examines Beckett’s
Novellas, the Trilogy, and his creative transition from prose
to drama. It concludes with an exploration of Bion’s
theoretical use of his work with Beckett.