دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Nick Lipscombe
سری: Osprey Campaign 266
ISBN (شابک) : 1472802772
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 98
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 12 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Bayonne and Toulouse 1813–1814 : Wellington Invades France به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بایون و تولوز 1813-1814: ولینگتون به فرانسه حمله کرد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
خبر پیروزی مهم ولینگتون در ویتوریا در 21 ژوئن 1813 در اوایل ژوئیه به لندن رسید. این جشن انتظار پایان سریع رویدادهای شبه جزیره را به وجود آورد. دولت اعلیحضرت به ولینگتون اختیار داد تا به فرانسه حمله کند و صداها و برنامه هایی را برای استقرار مجدد ارتش شبه جزیره در حمایت از روسیه و پروس انجام داد. ولینگتون، اما، همه چیز را کاملاً یکسان نمیدید. ارتش او فرسوده شده بود و نیروهای فرانسوی قابل توجهی در اسپانیا باقی مانده بودند، بنابراین آنچه که در پی آمد باید یک کمپین با دقت فکر شده و برنامه ریزی شده باشد. تهاجم به فرانسه جنبه پیچیده ای از اوج جنگ در ایبریا است: در واقع بسیاری از مورخان تهاجم و عملیات های بعدی در جنوب فرانسه را جدا از جنگ شبه جزیره به عنوان یک کل می دانند. مقدمات شامل نیاز ولینگتون به تصرف پامپلونا و سن سباستین قبل از تهاجم و تلاش سولت برای تسکین هر دو پادگان است که به ترتیب به نبرد پیرنه (ژوئیه-آگوست) و سن مارسیال (اواخر اوت) منجر شد. خود تهاجم با عبور متهورانه متفقین از خور Bidassoa در اوایل اکتبر 1813 آغاز شد و پس از آن یک توقف عملیاتی قبل از نبرد Nivelle در نوامبر، توقفی دیگر برای گروهبندی مجدد و حملات بعدی به رودخانه Nive و نبرد انجام شد. سنت پیر. این مرحله، و بطور مستقیم تهاجم، تا اواسط دسامبر 1813 کامل شد. سرانجام، عملیات بعدی، که در اوایل سال 1814 آغاز شد، پیامدهای تهاجم و پایان جنگ شبه جزیره را فراهم کرد. این اقدامات عمدتاً بر سرمایه گذاری بایون و تعقیب ارتش سولت در شرق متمرکز است و شامل نبردها و درگیری ها در گاریس، اورتز، ایر، تاربس و مسابقه نهایی در تولوز در آوریل 1814 می شود.
The news of Wellington's momentous victory at Vitoria on 21 June 1813 reached London in early July. The celebration spawned an expectation of a rapid conclusion to events in the Peninsula. His Majesty's Government gave authority for Wellington to invade France and made noises and plans for the redeployment of the Peninsular Army in support of Russia and Prussia. Wellington, however, did not see things in quite the same way. His army was worn out and there remained sizeable French forces in Spain, so what followed had to be a carefully thought out and planned campaign. The invasion of France is a complicated aspect of the culmination of the War in Iberia: indeed many historians consider the invasion and subsequent operations in southern France as separate from the Peninsular War as a whole. The preliminaries include Wellington's need to capture Pamplona and San Sebastian prior to the invasion and Soult's attempts to relieve both garrisons resulting in the Battle of the Pyrenees (July-August) and San Marcial (late August) respectively. The invasion itself commenced with the daring Allied crossing of the Bidassoa estuary in early October 1813 and was followed by an operational pause prior to the Battle of Nivelle in November, another pause to re-group and the subsequent offensives on the River Nive and the Battle of St. Pierre. This phase, and ipso facto the invasion, was complete by mid December 1813. Finally, the subsequent operations, which commenced early in 1814, provided the aftermath to the invasion and the conclusion to the Peninsular War. These actions focus primarily on the investment of Bayonne and the pursuit of Soult's army east, and include the battles and engagements at Garris, Orthez, Aire, Tarbes and the final showdown at Toulouse in April 1814.