Battle tactics of the Western Front: the British Army's art of attack, 1916-18

مورخان مشارکت بریتانیا در جنگ جهانی اول را به‌عنوان مجموعه‌ای از خرابی‌های غم‌انگیز، با صف‌هایی از مردانی که با مسلسل‌ها دره می‌شوند، با فناوری‌های جدید نظامی آزمایش‌نشده، و ژنرال‌های بی‌کفایتی که سربازان خود را در حملات بداهه و ناموفق پرتاب می‌کنند، به تصویر کشیده‌اند. در این کتاب یک مورخ نظامی مشهور به بررسی تحول تاکتیک‌های پیاده نظام بریتانیا در طول جنگ می‌پردازد و این تفسیر را به چالش می‌کشد، و نشان می‌دهد که در حالی که برنامه‌ها و فناوری‌های ارتش بریتانیا در نیمه اول بداهه جنگ به طور مداوم شکست خورد، ارتش به تدریج تکنیک و فناوری خود را بهبود بخشید. و در نهایت، اطمینان از خود.

Historians have portrayed British participation in World War I as a series of tragic debacles, with lines of men mown down by machine guns, with untried new military technology, and incompetent generals who threw their troops into improvised and unsuccessful attacks. In this book a renowned military historian studies the evolution of British infantry tactics during the war and challenges this interpretation, showing that while the British army's plans and technologies failed persistently during the improvised first half of the war, the army gradually improved its technique, technology, and, eventually, its' self-assurance.