Base Politics: Democratic Change and the U.S. Military Overseas

طبق گزارش ساختار پایگاه وزارت دفاع در سال 2004، ایالات متحده رسماً 860 تأسیسات نظامی در خارج از کشور و 115 تأسیسات دیگر را در سرزمین های غیرقاره ای ایالات متحده نگهداری می کند. در طول پانزده سال گذشته، وزارت دفاع از چند پایگاه بزرگ به پایگاه های کوچکتر و بسیار بیشتر در سراسر جهان نقل مکان کرده است. این استراتژی موسوم به لیلی-پد، که برای امکان واکنش سریع به شرایط اضطراری نظامی در هر نقطه از جهان طراحی شده است، بحث های قابل توجهی را در محافل نظامی و گاه مشاجره های شدید در داخل سیاست کشورهای میزبان برانگیخته است.

در Base Politics، الکساندر کولی بررسی می کند که چگونه سیاست داخلی در کشورهای میزبان مختلف، به ویژه در دوره های گذار دموکراتیک، بر وضعیت پایگاه های ایالات متحده و درجه ای که ارتش ایالات متحده به بخشی تبدیل شده است، تأثیر می گذارد. از مناظر محلی و ملی خود. کولی با تکیه بر تحقیقات میدانی جامع در کشورهای میزبان مختلف در سراسر آسیای شرقی و جنوب اروپا، و همچنین میزبانان پایگاه جدید پست کمونیستی در دریای سیاه و آسیای مرکزی، گزارشی بدیع و تحریک آمیز از چگونگی و چرایی رقابت یا پذیرش سیاستمداران در کشورهای میزبان ارائه می دهد. حضور ارتش ایالات متحده در خاک آنها.

، کولی نشان می‌دهد که پایگاه‌های خارج از کشور، صرفاً تأسیساتی نیستند که اهداف نظامی را دنبال می‌کنند. برای دولت‌ها و شهروندان میزبان، پایگاه‌های ایالات متحده نیز نهادهای ملموس و تجسم قدرت، هویت و دیپلماسی ایالات متحده هستند. برای تجزیه و تحلیل میزان درگیر شدن پایگاه‌های خارج از کشور با برنامه‌ها و منافع سیاسی محلی، سیاست پایه برای هر کسی که علاقه مند به درک میزان و محدودیت‌های نفوذ نظامی آمریکا در خارج از کشور است، لازم است مطالعه شود.

According to the Department of Defense's 2004 Base Structure Report, the United States officially maintains 860 overseas military installations and another 115 on noncontinental U.S. territories. Over the last fifteen years the Department of Defense has been moving from a few large-footprint bases to smaller and much more numerous bases across the globe. This so-called lily-pad strategy, designed to allow high-speed reactions to military emergencies anywhere in the world, has provoked significant debate in military circles and sometimes-fierce contention within the polity of the host countries.

In Base Politics, Alexander Cooley examines how domestic politics in different host countries, especially in periods of democratic transition, affect the status of U.S. bases and the degree to which the U.S. military has become a part of their local and national landscapes. Drawing on exhaustive field research in different host nations across East Asia and Southern Europe, as well as the new postcommunist base hosts in the Black Sea and Central Asia, Cooley offers an original and provocative account of how and why politicians in host countries contest or accept the presence of the U.S. military on their territory.

Overseas bases, Cooley shows, are not merely installations that serve a military purpose. For host governments and citizens, U.S. bases are also concrete institutions and embodiments of U.S. power, identity, and diplomacy. Analyzing the degree to which overseas bases become enmeshed in local political agendas and interests, Base Politics will be required reading for anyone interested in understanding the extent—and limits—of America's overseas military influence.