دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Nikolaus Harnoncourt
سری:
ISBN (شابک) : 0931340918, 9780931340918
ناشر: Amadeus Pr
سال نشر: 1995
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 483 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Baroque Music Today: Music As Speech : Ways to a New Understanding of Music به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب موسیقی باروک امروز: موسیقی به عنوان گفتار: راه هایی برای درک جدیدی از موسیقی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
او را دوست داشته باشید یا از او متنفر باشید، او را یک نابغه پیشگام یا غبارآلود و خوش اخلاق بنامید، نیکولاس هارنوکور شایسته تقدیر است. او نه تنها جنبش دوره-ساز را به سمت اولین موفقیت های اصلی آن (چه هنری و چه تجاری) هدایت کرد، بلکه ایده های او در مورد چگونگی نواختن موسیقی دوران باروک و کلاسیک (و چرایی نواختن آن به این شکل) تأثیر زیادی حتی بر روی آن داشته است. ارکسترهای سمفونیک مرسوم و رهبران آنها. این مجلد مجموعهای از مقالات و سخنرانیهایی است که هارنوکور در طول سالها ارائه کرده است و همین ایدهها را بیان کرده است. عنوان «موسیقی باروک امروز» در این نقطه به نوعی اشتباه است: آخرین مقاله در کتاب به سال 1980 برمیگردد، و مقاله دوم، «تفسیر موسیقی تاریخی»، عملاً بیانیهی مأموریت بنیانگذار (از 1954) است. ) از ارکستر دوره ساز هارنوکور، کنسنتوس موزیکوس وین. در حالی که مشاهدات گاه به گاه تاریخدار یا قابل بحث به نظر میرسد، و برخی نکات از فصل به فصل تکرار میشوند (فصلها در ابتدا سخنرانیهای جداگانهای بودند)، بیشتر آنچه هارنوکور میگوید هم آموزنده و هم متقاعدکننده است. نیمه دوم کتاب شامل بحث های جالبی درباره سازهای خاص دوران باروک، سبک های ملی (فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی، انگلیسی) و آهنگسازان (باخ، موتسارت) است. هارنوکورت میتواند بسیاری از جزئیات فنی را پوشش دهد، بدون اینکه از قدرت یک فرد غیرمعمول علاقهمند فراتر رود. با این حال، قلب واقعی کتاب، نیمه اول است، که در آن نویسنده به طور متقاعدکننده ای تصورات غلط متعددی را بیان می کند که تحت آن موسیقی دوران باروک و کلاسیک عموماً در اواسط قرن بیستم پخش می شد (\"تصور غلط رایج که نمادهای نمادین و نشانه های تأثیر، سرعت و پویایی همیشه به این معنی است که آنچه امروز انجام می دهند فاجعه آمیز است. چگونه این تصورات غلط برای اولین بار شکل گرفت (\"پس از انقلاب فرانسه، موسیقی جنبه ایدئولوژیک پیدا کرد - به طور خاص، هدف برابری طلبی بود. ایده بلاغت ناپدید شد؛ عناصر کلامی با تصویری جایگزین شدند. اینگونه بود که sostenuto، طولانی خط ملودیک لگاتو فراگیر، مورد استفاده رایج قرار گرفت\"); و رویکرد زیباییشناختی که او احساس میکند برای اجرا - و شنیدن - موسیقی باروک بسیار مهم است (\"من دوست دارم بگویم که موسیقی قبل از سال 1800 صحبت میکند، در حالی که موسیقی بعدی نقاشی میکند. اولی باید درک شود، زیرا هر چیزی که گفته میشود مستلزم درک است. ، در حالی که دومی ... باید احساس شود\"). چه با مقدمات جنبش عملکرد آگاهانه تاریخی موافق یا مخالف باشید (یا فقط بخواهید بدانید که این مقدمات چیست)، آنها را در اینجا به وضوح و شیوا بیان خواهید کرد. -- متیو وستفال
Love him or hate him, call him a pioneering genius or dusty and mannered, Nikolaus Harnoncourt deserves a lot of credit. Not only did he lead the period-instrument movement into its first major successes (both artistic and commercial) but his ideas about how to play Baroque- and Classical-era music (and why to play it that way) have had enormous influence even on conventional symphony orchestras and their conductors. This volume is a collection of essays and lectures Harnoncourt has given over the years laying out those very ideas. The title, Baroque Music Today, is something of a misnomer at this point: the latest essay in the book dates from 1980, and the second essay, "The Interpretation of Historical Music," is effectively the founding mission statement (from 1954) of Harnoncourt's period-instrument orchestra, the Concentus Musicus of Vienna. While the occasional observation seems dated or debatable, and certain points are repeated from chapter to chapter (the chapters were originally separate lectures), most of what Harnoncourt has to say remains both instructive and persuasive. The second half of the book contains interesting discussions of particular Baroque-era instruments, national styles (French, Italian, German, English), and composers (Bach, Mozart). Harnoncourt manages to cover many technical details without ever moving beyond the ken of an interested layperson. The real heart of the book, however, is the first half, in which the author convincingly lays out the numerous misconceptions under which Baroque- and Classical-era music was generally played in the mid-20th-century ("The prevailing misconception that notational symbols and indications of affect, tempo and dynamics have always meant what they do today is disastrous"); how these misconceptions first took hold ("After the French Revolution, music got an ideological aspect--specifically, it was meant to be egalitarian. The idea of rhetoric disappeared; verbal elements were replaced with pictorial. That's how the sostenuto, the long sweeping legato melodic line, came into common use"); and the aesthetic approach he feels is crucial to performing--and hearing--Baroque music ("I like to say that music prior to 1800 speaks, while subsequent music paints. The former must be understood, since anything which is spoken presupposes understanding, while the latter ... should be felt"). Whether you agree or disagree with the premises of the historically informed performance movement (or just want to know what those premises are), you'll find them stated clearly and eloquently here. --Matthew Westphal