دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 ed.]
نویسندگان: Doris T. Myers
سری:
ISBN (شابک) : 0826214975, 9780826214973
ناشر: University of Missouri
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 272
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 670 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Bareface: A Guide to C.S. Lewis's Last Novel به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Bareface: A Guide to Last Novel C.S. Lewis نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سی. اس. لوئیس می خواست نام آخرین رمان خود را "برهنه" بگذارد. اکنون کتاب Bareface اثر دوریس تی مایرز مطالعه خوشآمدی درباره آخرین، عمیقترین و ماهرانهترین رمان لوئیس، تا زمانی که چهرهها داریم، ارائه میکند. اگرچه بسیاری ادعا میکنند که این بهترین رمان اوست، اما تا ما چهرهها را داریم، یک انحراف رادیکال از ژانر فانتزی Lewis's Chronicles of Narnia و The Screwtape Letters است و نسبت به آثار قبلی لوئیس محبوبیت کمتری داشته است. در Bareface، مایرز اطلاعات پسزمینهای درباره این کار دشوار ارائه میکند و تکنیکهای خواندنی را پیشنهاد میکند که برای دسترسی بیشتر به آن برای خوانندگان عمومی طراحی شدهاند. او همچنین رویکرد تازهای به انتقاد لوئیس برای لذت بردن متخصصان ارائه میکند. مطالعات قبلی اغلب رمان را به عنوان یک افسانه صرف تلقی می کردند و تلاش لوئیس برای ارائه داستان کوپید و روان به عنوان چیزی که می توانست اتفاق بیفتد را نادیده گرفتند. مایرز بر پیشینه تاریخی، زمینه سازی شخصیت پردازی ها در روانشناسی مدرن و ارائه روایت کاملاً واقع گرایانه تأکید می کند. او کتابهای کلیدی در ادبیات، تاریخ و فلسفه باستان و قرون وسطی را شناسایی میکند که بر تفکر لوئیس تأثیر گذاشته و همچنین به رابطهای که قبلاً متوجه نشده بود با ویلیام جیمز اشاره میکند. از این زمینه، میتوان درک روشنتری از Till We Have Faces پیدا کرد. با این رویکرد، می توان اثر را رمانی واقع گرایانه قرن بیستمی با استفاده از تکنیک های مدرنیستی مانند راوی غیرقابل اعتماد و دستکاری زمان دانست. شخصیتهای اصلی کاملاً با گونهشناسی تجربه دینی ویلیام جیمز مطابقت دارند و اورال، راوی-قهرمان، نوعی بلوغ شخصی توصیف شده توسط کارل یونگ را نیز توسعه میدهد. در عین حال، هم صحنه و هم طرح، بینش هایی را در مورد جهان باستان و شیوه های فکری پیش از مسیحیت ارائه می دهند. این مطالعه برای تسهیل مرور با توجه به علایق و نیازهای شخصی خواننده، به خوانندگان کمک می کند تا این رمان پیچیده و ظریف را به روش خود کشف کنند. Bareface حاوی بینشهای تازهای است که حتی با تجربهترین محقق لوئیس از آنها قدردانی میکند، Bareface دستاوردی است که ارزش تأمل مادامالعمر لوئیس را دارد.
C. S. Lewis wanted to name his last novel “Bareface.” Now Doris T. Myers’s Bareface provides a welcome study of Lewis’s last, most profound, and most skillfully written novel, Till We Have Faces. Although many claim it is his best novel, Till We Have Faces is a radical departure from the fantasy genre of Lewis’s Chronicles of Narnia and The Screwtape Letters and has been less popular than Lewis’s earlier works. In Bareface, Myers supplies background information on this difficult work and suggests reading techniques designed to make it more accessible to general readers. She also presents a fresh approach to Lewis criticism for the enjoyment of specialists. Previous studies have often treated the novel as mere myth, ignoring Lewis’s effort to present the story of Cupid and Psyche as something that could have happened. Myers emphasizes the historical background, the grounding of the characterizations in modern psychology, and the thoroughly realistic narrative presentation. She identifies key books in ancient and medieval literature, history, and philosophy that influenced Lewis’s thinking as well as pointing out a previously unnoticed affinity with William James. From this context, a clearer understanding of Till We Have Faces can emerge. Approached in this way, the work can be seen as a realistic twentieth-century novel using modernist techniques such as the unreliable narrator and the manipulation of time. The major characters fit neatly into William James’s typology of religious experience, and Orual, the narrator-heroine, also develops the kind of personal maturity described by Carl Jung. At the same time, both setting and plot provide insights into the ancient world and pre-Christian modes of thought. Organized to facilitate browsing according to the reader’s personal interests and needs, this study helps readers explore this complex and subtle novel in their own way. Containing fresh insights that even the most experienced Lewis scholar will appreciate, Bareface is an accomplishment worthy of Lewis’s lifelong contemplation.