دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 2nd ed
نویسندگان: Glantz. David M
سری:
ISBN (شابک) : 9781906033903, 1906033900
ناشر: Helion Pub;Helion & Co
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 14 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب Barbarossa Derailed: Battle for Smolensk 10 ژوئیه - 10 سپتامبر 1941 جلد 2: حمله های آلمانی به پهلوها و سومین ضد حمله شوروی ، 25 اوت - 10 سپتامبر 1941: اسمولنسک، نبرد اول، اسمولنسک، روسیه، 1941.، جنگ جهانی، 1939-1945 -- مبارزات -- روسیه (فدراسیون) -- اسمولنسک.، جنگ جهانی، 1939-1945 -- مبارزات -- روسیه (فدراسیون) -- اسمولنسک -- منابع.، جنگ جهانی، 1939-1945 -- مبارزات انتخاباتی -- اتحاد جماهیر شوروی، جنگ جهانی، 1939-1945 -- مبارزات انتخاباتی -- جبهه شرقی، اتحاد جماهیر شوروی -- تاریخ -- اشغال آلمان، 1941-1944. ، مبارزات نظامی.، جبهه شرقی (جنگ جهانی (1939-1945))، روسیه (فدراسیون) -- اسمولنسک، اتحاد جماهیر شوروی.
در صورت تبدیل فایل کتاب Barbarossa Derailed: The Battle for Smolensk 10 July-10 September 1941 Volume 2: The German Offensives on the Flanks and the Third Soviet Counteroffensive, 25 August-10 September 1941 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Barbarossa Derailed: Battle for Smolensk 10 ژوئیه - 10 سپتامبر 1941 جلد 2: حمله های آلمانی به پهلوها و سومین ضد حمله شوروی ، 25 اوت - 10 سپتامبر 1941 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سپیده دم 10 ژوئیه 1941، تانکهای انبوه و پیادهنظام موتوری گروههای پانزر دوم و سوم مرکز گروه ارتش آلمان از رودخانههای Dnepr و Dvina غربی عبور کردند و کاری را آغاز کردند که آدولف هیتلر، پیشوای رایش سوم آلمان، و اکثر افسران و سربازان آلمانی معتقد بودند. یک راهپیمایی پیروزمندانه در مسکو، پایتخت اتحاد جماهیر شوروی باشد. کمتر از سه هفته قبل از آن، هیتلر در 22 ژوئن تهاجم گسترده ورماخت [نیروهای مسلح] خود را به اتحاد جماهیر شوروی با نام رمز عملیات بارباروسا، که به دنبال شکست ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی، تسخیر کشور و سرنگونی حاکم کمونیست آن بود، آغاز کرده بود. یوزف استالین. بین 22 ژوئن و 10 ژوئیه، ورماخت تا 500 کیلومتر به داخل خاک شوروی پیشروی کرد، تا یک میلیون سرباز ارتش سرخ را کشت یا اسیر کرد، و با انجام این کار با برآورده کردن فرض اول، به کرانه های غربی رودخانه های دوینا و دنپر رسید. بارباروسا را برنامه ریزی کنید که اگر رایش سوم بتواند بخش اعظم ارتش سرخ را قبل از عقب نشینی امن به پشت آن دو رودخانه شکست دهد و نابود کند، پیروز خواهد شد. با شکسته شدن ارتش سرخ، هیتلر و اکثر آلمانی ها انتظار پیروزی کامل را در عرض چند هفته داشتند. نبردهای بعدی در منطقه اسمولنسک امیدهای آلمان را برای پیروزی سریع ناامید کرد. هنگامی که از رودخانه های دوینا و دنپر گذشت، ورماخت غافلگیر شده با پنج ارتش تازه شوروی روبرو شد. علیرغم نابودی مستقیم دو تا از این ارتش ها، آسیب جدی به دو ارتش دیگر، و محاصره بقایای سه ارتش از این ارتش در منطقه اسمولنسک، پیروزی سریع آلمانی ها را از دست داد. در عوض، نیروهای شوروی محاصره شده در موگیلف و اسمولنسک سرسختانه از تسلیم شدن خودداری کردند و در حالی که در ماه های ژوئیه، آگوست و اوایل سپتامبر می جنگیدند، ابتدا پنج ارتش شوروی و سپس در مجموع هفت ارتش تازه بسیج شده شوروی به آلمانی ها که در حال پیشروی بودند حمله کردند. انجام چندین ضدحمله و ضد حمله، با دو ضد حمله بزرگ که قدرت و اراده آلمان را تضعیف کرد. علیرغم تلفات بسیار زیاد در افراد و تجهیزات، این اقدامات ناامیدانه شوروی، عملیات بارباروسا را از مسیر خارج کرد. هیتلر با هوشیاری از زخم های بی شماری که بر ورماخت افتخارآمیز خود وارد کرده بود، حتی قبل از پایان نبرد در منطقه اسمولنسک، راهپیمایی خود را به سمت مسکو به تعویق انداخت و در عوض نیروهای خود را به سمت جنوب معطوف کرد تا با "اهداف نرم تر" در منطقه کیف درگیر شود. «خارج شدن» کشتی ورماخت در اسمولنسک در نهایت به نقطه عطف حیاتی در عملیات بارباروسا تبدیل شد. OKH، گروههای ارتش و ارتشها و استاوکای شوروی، ستاد کل ارتش سرخ، فرماندهی اصلی غرب، جبهههای غربی، مرکزی، ذخیره و بریانسک و ارتشهای زیرمجموعه آنها برای ارائه یک موزاییک دقیق و گزارش قطعی از آنچه در طول نبردهای طولانی و پیچیده در منطقه اسمولنسک از 10 ژوئیه تا 10 سپتامبر 1941، چرا، و چگونه رخ داد. ساختار این مطالعه به طور خاص طراحی شده است تا هم برای خوانندگان عمومی و هم متخصصان با یک روایت زمانی دقیق دو جلدی از آن جذابیت داشته باشد. دوره عملیات، همراه با جلد سوم، و شاید جلد چهارم، حاوی نقشه های آرشیوی و مجموعه گسترده ای از سفارشات و نمایندگان خاص orts به کلمه از روسی ترجمه شده است. نقشه ها، آرشیوی و مبتنی بر آرشیو، جزئیات هر مرحله از نبرد را نشان می دهند. در چارچوب راهپیمایی گودریان به سمت جنوب به سمت منطقه کیف، جلد 2 در این مجموعه با جزئیات بیسابقه تلاشهای ارتش سرخ برای خنثی کردن نقشههای تهاجمی آلمان با شکست دادن مرکز گروه ارتش در منطقه اسمولنسک با یک ضد حمله عمومی توسط سه جبهه ارتش سرخ را توصیف میکند. این جلد دو عملیات نظامی بزرگ را که به دلایل سیاسی و نظامی، مورخان شوروی از دیدگان پنهان کرده بودند، به صفحات تاریخ بازگردانده است، عمدتاً به این دلیل که هر دو حمله شکست خوردند. این جلد شامل: جناح شمالی: گروه استوم (گروه سوم پانزر) پیشروی به ولیکی لوکی، توروپتس، و زاپادنایا دوینا، 22 اوت تا 9 سپتامبر 1941. برنامه ریزی استراتژیک آلمان، شیب به سمت کیف، و پیشروی گروه دوم پانزر در سراسر رودخانه دسنا، 22-28 اوت 1941. سومین ضد حمله شوروی، از جمله حمله دوخوفشچینا در جبهه غربی، 26 اوت-6 سپتامبر 1941، حمله النیا جبهه ذخیره، 30 اوت-10 سپتامبر 1941، و حمله روسلاو-نووزیبکوف جبهه بریانسک، 29 اوت-141 سپتامبر. دیوید گلانتز بر اساس تجزیه و تحلیل حجم وسیعی از مواد مستند مورد استفاده در این مطالعه، تعدادی یافته جدید مهم را ارائه می دهد، به ویژه: مقاومت شوروی در برابر پیشروی مرکز گروه ارتش به منطقه اسمولنسک بسیار قوی تر و فعال تر از آن چیزی بود که آلمانی ها پیش بینی می کردند. مورخان قبلاً شرح داده اند؛ استراتژی نظامی که استالین، استاوکا و فرماندهی هدایت اصلی غربی دنبال می کردند بسیار پیچیده تر از آن چیزی بود که قبلاً تصور می شد. استالین، استاوکا، و فرماندهی هدایت اصلی غربی تیموشنکو از استراتژی فرسایش برای تضعیف نیروهای آلمانی در حال پیشروی استفاده کردند. این استراتژی فرسایشی آسیب بسیار بیشتری نسبت به آنچه قبلا تصور می شد به مرکز گروه ارتش وارد کرد و در نهایت به پیروزی های جبهه غربی و کالینین بر مرکز گروه ارتش در دسامبر 1941 کمک کرد. و مطالعات نظامی شوروی
At dawn on 10 July 1941, massed tanks and motorized infantry of German Army Group Center's Second and Third Panzer Groups crossed the Dnepr and Western Dvina Rivers, beginning what Adolf Hitler, the Führer of Germany's Third Reich, and most German officers and soldiers believed would be a triumphal march on Moscow, the capital of the Soviet Union. Less than three weeks before, on 22 June Hitler had unleashed his Wehrmacht's [Armed Forces] massive invasion of the Soviet Union code-named Operation Barbarossa, which sought to defeat the Soviet Union's Red Army, conquer the country, and unseat its Communist ruler, Josef Stalin. Between 22 June and 10 July, the Wehrmacht advanced up to 500 kilometers into Soviet territory, killed or captured up to one million Red Army soldiers, and reached the western banks of the Western Dvina and Dnepr Rivers, by doing so satisfying the premier assumption of Plan Barbarossa that the Third Reich would emerge victorious if it could defeat and destroy the bulk of the Red Army before it withdrew to safely behind those two rivers. With the Red Army now shattered, Hitler and most Germans expected total victory in a matter of weeks. The ensuing battles in the Smolensk region frustrated German hopes for quick victory. Once across the Dvina and Dnepr Rivers, a surprised Wehrmacht encountered five fresh Soviet armies. Despite destroying two of these armies outright, severely damaging two others, and encircling the remnants of three of these armies in the Smolensk region, quick victory eluded the Germans. Instead, Soviet forces encircled in Mogilev and Smolensk stubbornly refused to surrender, and while they fought on, during July, August, and into early September, first five and then a total of seven newly-mobilized Soviet armies struck back viciously at the advancing Germans, conducting multiple counterattacks and counterstrokes, capped by two major counteroffensives that sapped German strength and will. Despite immense losses in men and materiel, these desperate Soviet actions derailed Operation Barbarossa. Smarting from countless wounds inflicted on his vaunted Wehrmacht, even before the fighting ended in the Smolensk region, Hitler postponed his march on Moscow and instead turned his forces southward to engage "softer targets" in the Kiev region. The 'derailment" of the Wehrmacht at Smolensk ultimately became the crucial turning point in Operation Barbarossa. This groundbreaking new study, now significantly expanded, exploits a wealth of Soviet and German archival materials, including the combat orders and operational of the German OKW, OKH, army groups, and armies and of the Soviet Stavka, the Red Army General Staff, the Western Main Direction Command, the Western, Central, Reserve, and Briansk Fronts, and their subordinate armies to present a detailed mosaic and definitive account of what took place, why, and how during the prolonged and complex battles in the Smolensk region from 10 July through 10 September 1941. The structure of the study is designed specifically to appeal to both general readers and specialists by a detailed two-volume chronological narrative of the course of operations, accompanied by a third volume, and perhaps a fourth, containing archival maps and an extensive collection of specific orders and reports translated verbatim from Russian. The maps, archival and archival-based, detail every stage of the battle. Within the context of Guderian's southward march toward the Kiev region, volume 2 in this series describes in unprecedented detail the Red Army's attempts to thwart German offensive plans by defeating Army Group Center in the Smolensk region with a general counteroffensive by three Red Army fronts. This volume restores to the pages of history two major military operations which, for political and military reasons, Soviet historians concealed from view, largely because both offensives failed. This volume includes: The Northern Flank: Group Stumme's (Third Panzer Group) Advance to Velikie Luki, Toropets, and Zapadnaia Dvina, 22 August-9 September 1941; German Strategic Planning, the Tilt toward Kiev, and Second Panzer Group's Advance Across the Desna River, 22-28 August 1941; The Third Soviet Counteroffensive, including the Western Front's Dukhovshchina Offensive, 26 August-6 September1941, the Reserve Front's El'nia Offensive, 30 August-10 September 1941, and the Briansk Front's Roslavl'-Novozybkov Offensive, 29 August-14 September 1941. Based on the analysis of the vast mass of documentary materials exploited by this study, David Glantz presents a number of important new findings, notably: Soviet resistance to Army Group Center's advance into the Smolensk region was far stronger and more active than the Germans anticipated and historians have previously described; The military strategy Stalin, the Stavka, and Western Main Direction Command pursued was far more sophisticated than previously believed; Stalin, the Stavka, and Timoshenko's Western Main Direction Command employed a strategy of attrition designed to weaken advancing German forces; This attrition strategy inflicted far greater damage on Army Group Center than previously thought and, ultimately, contributed significantly to the Western and Kalinin Fronts' victories over Army Group Center in December 1941. Quite simply, this series breaks new ground in World War II Eastern Front and Soviet military studies