Balzacian Montage: Configuring La Comédie Humaine

کار یادبود بالزاک، La Comédie Humaine، شامل طیف وسیعی از رمان‌ها، داستان‌ها و نوشته‌های دیگر است که به گفته او، باید به‌طور کلی خوانده و درک شوند. در این مطالعه روشنگر، آلن اچ. پاسکو به بررسی عناصر وحدت بخش اثر می پردازد که به ادعای بالزاک اهمیت می دهد.

پاسکو اصولی را بیان می کند که بر اساس آنها وحدت La Comédie Humaine را می سنجد: رابطه روایت با توصیف؛ رابطه توصیف با تصاویر و مفهوم؛ چگونه تصاویر به یکدیگر و به کل مرتبط هستند. بینش زیبایی شناختی و چیدمان غیر زمان شناسانه کار؛ رابطه بین چارچوب ضمنی و زمینه صریح، و دانشگاه در مقابل مونتاژ. پاسکو با در نظر گرفتن هر اصل، یک یا چند رمان را به خوانندگان روشنگری ارائه می دهد.

او نتیجه می گیرد که بالزاک استاد کلاژ نیست - ساخت یک کل از قطعات جدا شده - بلکه استاد مونتاژ است: او مرتباً کل می سازد. از کل های دیگر.

Balzac's monumental work, La Comédie humaine, consists of a wide range of novels, stories, and other writings which, he maintained, were to be read and understood as a whole. In this illuminating study Allen H. Pasco explores the work's unifying elements which lend weight to Balzac's claim.

Pasco articulates the principles against which he measures the unity of La Comédie humaine: the relation of narrative to description; the relation of description to images and concept; how images are linked to each other and to the whole; the esthetic vision and unchronological arrangement of the work; the relationship between implicit frame and explicit context, and college vs montage. Pasco offers insightful readers of one or more novels as he considers each principle.

He concludes that Balzac is the master not of collage - the construction of a whole from isolated pieces - but of montage: he regularly constructs wholes from other wholes.