دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [Original retail ed.]
نویسندگان: Andrew C. McCarthy
سری:
ISBN (شابک) : 1641770252, 9781641770255
ناشر: Encounter Books
سال نشر: 13 Aug 2019
تعداد صفحات: 455
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Ball of Collusion: The Plot to Rig an Election and Destroy a Presidency به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب توپ تبانی: توطئه برای تقلب در انتخابات و نابودی ریاست جمهوری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تبانی واقعی در انتخابات 2016 بین کمپین ترامپ و کرملین نبود. بین مبارزات انتخاباتی کلینتون و دولت اوباما بود. «روایت تبانی» رسانهها و دموکراتها، که دونالد ترامپ را پنجه گربهای روسیه معرفی میکند، توهمی است که به دقت ساخته شده است. علیرغم برتری کلینتون در نظرسنجیها، مقامات اطلاعاتی فراحزبی به این نتیجه رسیدند که به یک "سیاست بیمه" در برابر ریاست جمهوری ترامپ نیاز دارند. به این ترتیب، روایت تبانی، بر اساس یک «پرونده» که منبع ناشناس است، ساخته شده بود، مخفیانه توسط کمپین کلینتون نوشته شده بود و توسط یک جاسوس سابق بریتانیا گردآوری شده بود. اگرچه در بالاترین سطح افبیآی بهعنوان «مذاکرهآمیز و تأیید نشده» شناخته شد، اما از این پرونده برای ساختن تحقیقات ضدجاسوسی علیه ستاد انتخاباتی ترامپ استفاده شد. به طور معجزه آسایی، ترامپ به هر حال پیروز شد. اما مخالفان سیاسی او از پذیرش تصمیم رای دهندگان خودداری کردند. روایت تبانی آنها اکنون بی وقفه توسط عملیات های سیاسی، ماموران اطلاعاتی، مقامات وزارت دادگستری و ایدئولوگ های رسانه ای - پیشگامان "مقاومت ترامپ" منتشر می شد. از طریق نظارت مخفیانه، افشای اطلاعات در سطح بالا و پوشش خبری خستگی ناپذیر، افکار عمومی به این باور رسیدند که ترامپ با روسیه برای دزدی انتخابات توطئه کرده است. رئیسجمهور ترامپ به شیوهی پر فراز و نشیباش مقابله کرد. مسائل زمانی به اوج خود رسید که او مدیر اف بی آی خود را برکنار کرد، او با وجود اینکه به طور خصوصی به ترامپ در غیر این صورت اطمینان داده بود، شهادت انفجاری در مجلس نمایندگان مبنی بر اینکه رئیس جمهور یک مظنون جنایی است، داده بود. طوفان اعتراضات حزبی ناشی از آن، وزارت دادگستری را وادار کرد تا یک وکیل ویژه را منصوب کند، که تحقیقات به ظاهر بی حد و حصر او، دولت را به مدت دو سال آزار داد. اما با گذشت ماهها، شواهد ملموس مبنی بر تبانی محقق نشد. آیا روایت تبانی یک تقلب مفصل بود؟ و اگر چنین است، طراحی شده توسط چه کسی؟ در برابر تظاهرات رسانهها و دموکراتها، گروهی از قانونگذاران بداخلاق، توجه را از ترامپ به بازرسان و متهمانش تغییر دادند. این امر عمق سیاسی شدن در سازمان های مجری قانون و اطلاعات آمریکا را آشکار کرده است. اکنون مشخص شده است که نهادهایی که ملت ما برای پلیسی عینی و تحلیل چشم روشن به آنها وابسته است، به طرز مفتضحانه ای خود را به سیاست تفرقه افکن انتخابات 2016 تزریق کردند. آنها نتوانستند دولت جدید کلینتون را تشکیل دهند. آیا آنها در سرنگونی رئیس جمهور ترامپ موفق خواهند شد؟
The real collusion in the 2016 election was not between the Trump campaign and the Kremlin. It was between the Clinton campaign and the Obama administration. The media–Democrat “collusion narrative,” which paints Donald Trump as cat’s paw of Russia, is a studiously crafted illusion. Despite Clinton’s commanding lead in the polls, hyper-partisan intelligence officials decided they needed an “insurance policy” against a Trump presidency. Thus was born the collusion narrative, built on an anonymously sourced “dossier,” secretly underwritten by the Clinton campaign and compiled by a former British spy. Though acknowledged to be “salacious and unverified” at the FBI’s highest level, the dossier was used to build a counterintelligence investigation against Trump’s campaign. Miraculously, Trump won anyway. But his political opponents refused to accept the voters’ decision. Their collusion narrative was now peddled relentlessly by political operatives, intelligence agents, Justice Department officials, and media ideologues―the vanguard of the “Trump Resistance.” Through secret surveillance, high-level intelligence leaking, and tireless news coverage, the public was led to believe that Trump conspired with Russia to steal the election. Not one to sit passively through an onslaught, President Trump fought back in his tumultuous way. Matters came to a head when he fired his FBI director, who had given explosive House testimony suggesting the president was a criminal suspect, despite privately assuring Trump otherwise. The resulting firestorm of partisan protest cowed the Justice Department to appoint a special counsel, whose seemingly limitless investigation bedeviled the administration for two years. Yet as months passed, concrete evidence of collusion failed to materialize. Was the collusion narrative an elaborate fraud? And if so, choreographed by whom? Against media–Democrat caterwauling, a doughty group of lawmakers forced a shift in the spotlight from Trump to his investigators and accusers. This has exposed the depth of politicization within American law-enforcement and intelligence agencies. It is now clear that the institutions on which our nation depends for objective policing and clear-eyed analysis injected themselves scandalously into the divisive politics of the 2016 election. They failed to forge a new Clinton administration. Will they succeed in bringing down President Trump?