Balancing Control and Flexibility in Public Budgeting: A New Role for Rule Variability

این کار به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه تغییر شکل قوانین بودجه و نحوه اعمال آن‌ها به جای اجرای قوانین کمتر، ابزاری ترجیحی برای بودجه‌بندی بخش عمومی است. از طریق رویکردهای افزایش یافته برای انعطاف پذیری منابع، نهادهای دولتی می توانند اطمینان حاصل کنند که از پول عمومی به درستی استفاده می شود و در عین حال به نتایج مطلوب دست می یابد. نویسندگان شیوه‌های بودجه‌بندی عمومی را شناسایی می‌کنند که مانع از پاسخ به مشکلات پیچیده می‌شوند و بررسی می‌کنند که چگونه اصلاح قوانین می‌تواند به انعطاف‌پذیری بودجه گسترده‌تر منجر شود. از طریق درک دقیق عوامل زیربنایی کنترل بودجه مرسوم، نویسندگان از اصلاحات بودجه در استرالیا برای نشان دادن محدودیت‌های اصلاح قوانین استفاده می‌کنند و «تغییرپذیری قوانین» را به عنوان وسیله‌ای بهتر برای تنظیم مجدد کنترل مرکزی و انعطاف‌پذیری موقعیتی پیشنهاد می‌کنند. در اینجا، سیاست گذاران و دانشگاهیان مدیریت دولتی منبعی را پیدا می کنند که راه های نوظهور تطبیق کنترل و انعطاف پذیری در بخش عمومی را بررسی می کند.iv>

This work explores how reshaping budget rules and how they are applied presents a preferred means of public sector budgeting, rather than simply implementing fewer rules. Through enhanced approaches to resource flexibility, government entities can ensure that public money is used appropriately while achieving the desired results. The authors identify public budgeting practices that inhibit responses to complex problems and examine how rule modification can lead to expanded budget flexibility. Through a nuanced understanding of the factors underlying conventional budget control, the authors use budget reforms in Australia to show the limits of rule modification and propose "rule variability" as a better means of recalibrating central control and situational flexibility. Here, policy makers and public management academics will find a source that surveys emerging ways of reconciling control and flexibility in the public sector.iv>