Bad Old Days: The Myth of the 1950s

برای بسیاری، به ویژه آنهایی که در چپ سیاسی هستند، دهه 1950 «روزهای بد قدیم» است. فهرستی که به طور گسترده پذیرفته شده از آنچه در آن دهه اشتباه بوده است شامل جنگ سرد، مک کارتیسم، جداسازی نژادی، خود راضی است. رفاه و ماتریالیسم پوچ. این ناکامی ها با نادیده گرفتن فقر و سایر مشکلات اجتماعی، رضایت، همنوایی، سرکوب زنان، و نگرش های خالصانه نسبت به رابطه جنسی همراه است. در مجموع، خرد متعارف دهه را ملایم و ملال آور می داند، با افراد پذیرفته شده عموماً فلج شده از ترس جنگ، کمونیسم، یا مک کارتیسم، یا هر سه.

آلن جی لوین، نشان می دهد که عموما پذیرفته شده اند. تصویر دهه 1950 ناقص است. این یک دوره حساس از تاریخ آمریکا را تحریف می کند. به نظر می رسد که این تحریف توسط یک برنامه ایدئولوژیک دیکته شده است، از جمله وسواس عاطفی با نسخه ای احساساتی از دهه 1960 که به نوبه خود مستلزم حفظ دیدگاهی خاص و گمراه کننده از دوران پس از جنگ جهانی دوم است که قبل از آن بود. لوین استدلال می کند که دیدگاه انتقادی از دهه 1950 در عدم تمایل به ارزیابی واقع بینانه تکامل جامعه آمریکا از دهه 1960 نهفته است. بسیاری - و نه تنها لیبرال‌ها و آنهایی که در سمت چپ قرار دارند - شدیداً می‌خواهند از دیدن یا اعتراف به اینکه از دهه 1960 تاکنون در ایالات متحده چقدر بد پیش رفته است اجتناب کنند.

بد. Old Daysنشان می دهد که دیدگاه متعارف دهه 1950 در تقابل با واقعیت این دهه قرار دارد. دوران پس از جنگ در اواخر دهه 1940 و 1950 به دور از اینکه مقدمه بدی برای یک دوره با شکوه پیشرفت باشد، دوران پیشرفت و شکوفایی بی سابقه بود. سپس این دوران با قضاوت‌های نادرست سیاسی و اقتصادی فاجعه‌بار و تغییر شدید اخلاق ملی که هیچ یا کمتر از هیچ کمکی به جهانی بهتر نکرد، از مسیر خارج شد.

For many, especially those on the political left, the 1950s are the "bad old days." The widely accepted list of what was allegedly wrong with that decade includes the Cold War, McCarthyism, racial segregation, self-satisfied prosperity, and empty materialism. The failings are coupled with ignoring poverty and other social problems, complacency, conformity, the suppression of women, and puritanical attitudes toward sex. In all, the conventional wisdom sees the decade as bland and boring, with commonly accepted people paralyzed with fear of war, Communism, or McCarthyism, or all three.

Alan J. Levine, shows that the commonly accepted picture of the 1950s is flawed. It distorts a critical period of American history. That distortion seems to be dictated by an ideological agenda, including an emotional obsession with a sentimentalized version of the 1960s that in turn requires maintaining a particular, misleading view of the post-World War II era that preceded it. Levine argues that a critical view of the 1950s is embedded in an unwillingness to realistically evaluate the evolution of American society since the 1960s. Many--and not only liberals and those further to the left--desperately desire to avoid seeing, or admitting, just how badly many things have gone in the United States since the 1960s.

Bad Old Days shows that the conventional view of the 1950s stands in opposition to the reality of the decade. Far from being the dismal prelude to a glorious period of progress, the postwar period of the late 1940s and 1950s was an era of unprecedented progress and prosperity. This era was then derailed by catastrophic political and economic misjudgments and a drastic shift in the national ethos that contributed nothing, or less than nothing, to a better world.