Bad Girls. Sirens, Jezebels, Murderesses, and Other Female Villains

از ایزابل تا کاترین کبیر، از کلئوپاترا تا مای وست، از ماتا هاری تا بانی پارکر، زنان قوی برای مورخان، داستان‌نویسان و خوانندگان مشکل بوده‌اند. زنان قوی بوی غیر زنانه را می دهند. آنها را ستمکار، بدخواه و با اراده خوانده اند. گاهی اوقات این یک تعیین عادلانه است، اما به همان اندازه اغلب اینطور نیست. لورل تاچر اولریش، تاریخ‌دان و فمینیست، «زنان خوش‌رفتار به ندرت تاریخ می‌سازند» است. اما چه چیزی این زنان بداخلاق را "بد" می کند؟ آیا ما شروران را بت می‌کنیم یا قوی‌ها را نجات می‌دهیم؟

در BAD GIRLS، خوانندگان با بیست و شش تن از بدنام‌ترین زنان تاریخ آشنا می‌شوند که هر کدام شهرت فاسدی دارند. اما نویسندگان جین یولن و هایدی استمپل به ما یادآوری می‌کنند که هر داستان دو طرف دارد. آیا دلیله فاحشه بود یا قهرمان؟ آیا کاترین کبیر یک فرمانروای بزرگ بود یا صرفاً بی رحم؟ در پایان هر فصل، یولن و استمپل به عنوان خودشان در پانل های کمیک ظاهر می شوند و در مورد بد بودن هر دختر بحث می کنند - هایدی در نقش ...

From Jezebel to Catherine the Great, from Cleopatra to Mae West, from Mata Hari to Bonnie Parker, strong women have been a problem for historians, storytellers, and readers. Strong females smack of the unfeminine. They have been called wicked, wanton, and willful. Sometimes that is a just designation, but just as often it is not. "Well-behaved women seldom make history," is the frequently quoted statement by historian and feminist Laurel Thatcher Ulrich. But what makes these misbehaving women "bad"? Are we idolizing the wicked or salvaging the strong?

In BAD GIRLS, readers meet twenty-six of history's most notorious women, each with a rotten reputation. But authors Jane Yolen and Heidi Stemple remind us that there are two sides to every story. Was Delilah a harlot or hero? Was Catherine the Great a great ruler, or just plain ruthless? At the end of each chapter, Yolen and Stemple appear as themselves in comic panels as they debate each girl's badness--Heidi as the...