Bad-Bank-Konzepte zur Bewältigung von Finanzkrisen: Ein modelltheoretischer Vergleich

در این کتاب، مدلی ایجاد شده است که دو مفهوم بانک بد را با هم مقایسه می‌کند: از یک سو، فروش مستقیم دارایی‌های سمی متعلق به یک بانک به بانک بد دولتی مورد بررسی قرار می‌گیرد، از سوی دیگر، تراکنش مشابه یک بانک قرارداد بازخرید تجزیه و تحلیل شد. در هر دو مفهوم، یک ارزش بحرانی را می توان محاسبه کرد که در آن یک مدیر بانک مایل است از دارایی های سمی چشم پوشی کند. با مشارکت در این مفاهیم، ​​احتمال پرداخت بدهی بانک بهبود می یابد و می تواند وام های جدید صادر کند. بنابراین هر دو مفهوم بانک بد برای بازگرداندن ثبات مالی و اجتناب از بحران اعتباری مناسب هستند. با این حال، هزینه مورد انتظار برای مالیات دهندگان متفاوت است

In diesem Buch wird ein Modell entwickelt, das zwei Bad-Bank-Konzepte miteinander vergleicht: auf der einen Seite wird eine vollständiger Verkauf von toxischen Aktiva, die eine Bank besitzt, an eine staatliche Bad Bank untersucht, auf der anderen Seite eine Transaktion, die einer Rückkaufvereinbarung gleicht, analysiert. In beiden Konzepten lässt sich ein kritischer Wert berechnen, zu dem ein Bankmanager bereit ist, die toxischen Aktiva abzugeben. Durch Teilnahme an diesen Konzepten verbessert sich die Solvenzwahrscheinlichkeit der Bank und sie kann neue Kredite vergeben. Deshalb eignen sich beide Bad-Bank-Konzepte dazu, die Finanzstabilität wiederherzustellen und eine Kreditklemme zu vermeiden. Allerdings unterscheiden sich die erwarteten Kosten für die Steuerzahler​