دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Baader und Herold
دانلود کتاب بادر و هرالد
مشخصات کتاب
Baader und Herold
ویرایش:
نویسندگان: Dorothea Hauser
سری:
ISBN (شابک) : 9783499622793
ناشر: Alexander Fest Verlag
سال نشر: 2007
تعداد صفحات: 243
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 32,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب بادر و هرالد: جناح ارتش سرخ آندریاس بادر هورست هرولد
در صورت تبدیل فایل کتاب Baader und Herold به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بادر و هرالد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب بادر و هرالد
تروریسم مرده، کالبدشکافی اش زنده است! تو خوب زندگی میکنی درست به موقع برای هر سالگرد وحشتناک، آنها بر روی جسد به خوبی حفظ شده جناح ارتش سرخ خم می شوند، یک بار دیگر مرگ، یک بار دیگر اجتناب ناپذیر بودن آن، یک بار دیگر اهمیت برجسته آن برای دولت و جامعه را تایید می کنند. بارها و بارها مرگ را غیرقابل بازگشت (که مخاطب را آرام می کند) اعلام کردند، زندگی را یک رسوایی (که جسد را رنگ می کند) و بولتن های خود را ضروری اعلام کردند. حداقل تعدادشان زیاد است. برای بیستمین سالگرد «پاییز آلمانی» کتاب‌ها و مقاله‌ها، مقاله‌ها و فیلم‌ها به بازار ریخته‌اند، غیرقابل مدیریت و چنان پر سر و صدا که می‌توانند اجساد را بیدار کنند. با این حال، به دست آوردن دانش از این نشریات معمولاً بسیار اندک است. او خود را به این فرمول محدود می کند: "این زندگی او بود، RAF". Dorothea Hauser نیز توضیح نهایی را ارائه نمی دهد. اما کتاب او "بادر و هرولد شرح یک مبارزه" بسیار بدیع است. پژوهش تاریخی با استفاده از بیوگرافی، تصویر یک جامعه و دشمنان آن از طریق تصویر دوگانه دو شخصیت نمادین، تلاش جالبی برای مقابله با شکایت دانشمندان علوم سیاسی با روایتی تأمل‌آمیز است. این امر به ویژه در جایی موفقیت آمیز بود که مورخ کاملاً بر زندگی نامه آندریاس بادر و هورست هرولد تمرکز کرد. هر چه خواننده بیشتر در مورد زندگی عضو موسس RAF، در مورد نیمه یتیم خراب، در مورد شیک پوش، خود شیدایی عصبانی و در نهایت در مورد ناامید دیوانه، بدبین، بی حوصله بیشتر بداند، بی ربطی قابل توجه بادر آشکارتر می شود. فریدریش دورنمات جنایات خونینی را که در پشت ژست انقلابی او در اوایل سال 1977 آشکار شد، توصیف کرد: "این شبهه ایجاد می شود که دلیل در اینجا وسیله نیست، بلکه وسیله دلیل است، ایدئولوژی جنگ نیست، بلکه جنگ من است. من به دنبال ایدئولوژی هستم.» زندگی بادر یک کتاب باز است. نیازی به پیمایش در آن نیست. شخصیت هورست هرولدز کاملاً متفاوت است. او یکی از باهوش ترین جرم شناسان جمهوری فدرال، یک سوسیال دموکرات با غرایز آنارشیک، یک محقق جنایی بود که تئوری سایبرنتیک را به عمل جست و جوی شبکه ای ترجمه کرد و دقیقاً تولد تروریسم را از روح جنبش دانشجویی پیش بینی کرد: "جنبش در مورد نیروی درونی فرمان نمی دهد و به زودی از هم جدا می شود. اما محصولات زوال رادیکال آنها به تروریسم سیاسی تبدیل می شود که ما را برای سال های آینده اشغال خواهد کرد." رئیس اداره پلیس جنایی فدرال از سال 1971 تا 1981 یک مردی با چهره های متعدد که به سختی می توان یکی از آنها را برای خواننده روشن کرد. این تقصیر دوروتیا هاوزر نیست، بلکه مقصود هرولد است که از دست مافوق‌ها و تحسین‌کنندگان سابق خود فرار کرده و خود را در خانه‌ای غیرقابل فروش در یکی از پادگان‌های باواریا حصار کرده است. سرنوشت Baader و Herold در کتاب مانند دو قطار در یک مسیر به سمت یکدیگر می‌روند. این فاجعه با ترور رئیس کارفرما، هانس مارتین شلایر در پاییز 1977 رخ داد. تز هاوزر "که به اصطلاح پاییز آلمان تبدیل به کاتارسیسی شده است که در سال 1945 تحقق نیافت" که حتی "ساختارهای آن را نیز دارد". یک اسطوره تأسیس دولت، بسیار شیب دارتر از آن است که بتوان آن را ایجاد کرد و به سختی قابل توجیه است. احتمالاً نویسنده فکر می‌کند که جمهوری فدرال با برخورد با تروریسم، علیرغم تشدید قوانین کیفری و قوانین آیین دادرسی کیفری، فشاری به سوی دموکراسی‌سازی دریافت کرده است و در نتیجه حکومت قانون فقط اعتماد به نفس پیدا کرده است. در این مورد باید موافقت کنید.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Der Terrorismus ist tot es leben seine Obduzenten! Sie leben gut. Pünktlich zu jedem makabren Jubiläum beugen sie sich über den wohlkonservierten Leichman der Roten-Armee-Fraktion, konstatieren noch einmal den Tod, noch einmal seine Unvermeidlichkeit, noch einmal seine überragende Bedeutung für Staat und Gesellschaft. Noch jedesmal erklärten sie den Tod für unumkehrbar (das beruhigt das Publikum), das ausgehauchte Leben zum Skandal (das schminkt den Kadaver) und ihre Bulletins für unentbehrlich. Zumindest sind sie zahlreich. Zur zwanzigsten Wiederkehr des "Deutschen Herbstes" haben sich Bücher und Essays, Artikel und Filme auf den Markt ergossen, unüberschaubar und so lärmend, daß sie Leichen wecken könnten. Der Erkenntnisgewinn dieser Publikationen ist allerdings zumeist beklagenswert gering. Er beschränkt sich auf die Formel: "Das war ihr Leben die RAF". Die letzte Klärung liefert auch Dorothea Hauser nicht. Doch ihr Buch "Baader und Herold Beschreibung eines Kampfes" ist immerhin sehr originell. Geschichtsforschung mittels Lebensläufen, Porträt einer Gesellschaft und ihrer Feinde durch das Doppelporträt zweier Symbolfiguren ist ein interessanter Versuch, dem Gemecker der Politologen reflektierende Erzählung entgegenzusetzen. Das ist vor allem dort gelungen, wo sich die Historikerin ganz auf die Biographien Andreas Baaders und Horst Herolds konzentriert. Je mehr der Leser über das Leben das RAF-Gründungsmitglieds erfährt, über den verwöhnten Halbwaisen, über den Dandy, den wütenden Egomanen und schließlich über den durchgeknallten, zynischen, gelangweilten Desperado, desto klarer wird die bemerkenswerte Belanglosigkeit Baaders. Die blutige Possenreiterei, die hinter seiner revolutionären Pose zum Vorschein kommt, hat Friedrich Dürrenmatt schon 1977 beschrieben: "Der Verdacht steigt auf, daß hier nicht der Grund das Mittel, sondern das Mittel den Grund, die Ideologie nicht den Krieg, sondern der Krieg die Ideologie suche." Das Leben Baaders ist ein offenes Buch. Ein Blättern darin erübrigt sich. Ganz anders die Person Horst Herolds. Er war einer der brillantesten Kriminalisten der Bundesrepublik, Sozialdemokrat mit anarchischer Triebregung, ein Gelehrter des Verbrechens, der die Theorie der Kybernetik in die Praxis der Rasterfahndung übersetzte und die Geburt des Terrorismus aus dem Geist der Studentenbewegung präzise vorausgesagt hat: "Die Bewegung verfügt nicht über den inneren Elan und wird bald auseinanderlaufen. Aber ihre radikalen Zerfallsprodukte werden zum politischen Terrorismus übergehen, der uns über Jahre hinaus beschäftigen wird." Der Chef des Bundeskriminalamtes von 1971 bis 1981 ist ein Mann mit vielen Gesichtern, kaum eines davon bekommt der Leser deutlich zu sehen. Das ist nicht die Schuld Dorothea Hausers, sondern liegt in der Absicht Herolds, der sich von seinen früheren Vorgesetzten und Bewunderern davongejagd in einem unverkäuflichen Bungalow auf einem bayerischen Kasernengelände eingemauert hat. Die Schicksale Baaders und Herolds rasen in dem Buch aufeinander zu wie zwei Züge auf einem Gleis. Zur Katastrophe kam es mit der Ermordung des Arbeitgeberpräsidenten Hanns Martin Schleyer im Herbst 1977. Die These Hausers, "daß der sogenannte Deutsche Herbst die Katharsis geworden ist, die 1945 ausgeblieben ist", er habe gar "das Zeug zum staatlichen Gründungsmythos", ist gar zu steil, um nur aufgestellt und kaum begründet zu werden. Möglicherweise meint die Autorin, die Bundesrepublik habe durch Auseinandersetzung mit dem Terrorismus trotz Verschärfungen des Strafrechts und des Strafprozeßrechts einen Demokratisierungsschub bekommen, und der Rechtsstaat habe erst dadurch sein Selbst-Bewußtsein erlangt. In diesem Falle ist ihr zuzustimmen.
