دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Levé. Édouard, Levé. Edouard سری: ISBN (شابک) : 2818019397, 9782818019405 ناشر: POL Editeur;n/a سال نشر: 2013 تعداد صفحات: 0 زبان: French فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 145 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب سلف پرتره (جیب): لو، ادوارد.
در صورت تبدیل فایل کتاب Autoportrait (poche) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سلف پرتره (جیب) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
"در نوجوانی معتقد بودم که کتاب راهنمای زندگی به من کمک می کند زندگی کنم و کتاب راهنمای خودکشی به مرگ کمک می کند. سه سال و سه ماه را در خارج از کشور گذراندم. یکی از دوستانم از خیانت لذت می برد. فراموش می کنم آنچه را که دوست ندارم ممکن است داشته باشم. بدون اینکه بدانم با کسی که کسی را کشته است صحبت کرده ام در بن بست ها نگاه می کنم آنچه در پایان زندگی وجود دارد باعث نمی شود نترسم. من واقعاً به آنچه مردم به من می گویند گوش نمی دهم. من صحبت کردم خطاب به سالوادور دالی وقتی دو ساله بودم. برای توصیف دقیق زندگی ام بیشتر از زندگی کردن طول می کشد. تاریخ تولدی که می گویم شناسنامه ام جعلی است. نمی دانم با چه کسی تأثیر دارم. با او صحبت می کنم اشیای من وقتی غمگین هستند نمی دانم چرا می نویسم در وصلت آرام هستم هیچ مخالفی ندارم شب کریسمس پانزده میانه زندگی من است بدون توجه به تاریخ مرگم معتقدم وجود دارد زندگی پس از زندگی، اما نه مرگ پس از مرگ، نمیپرسم دوست دارم یا نه، فقط میتوانم یک بار بدون دروغ بگویم «دارم میمیرم». شاید شادترین روز زندگی من گذشته باشد."
"Adolescent, je croyais que La Vie mode d'emploi m'aiderait à vivre, et Suicide mode d'emploi à mourir. J'ai passé trois ans et trois mois à l'étranger. Un de mes amis jouit dans la trahison. J'oublie ce qui me déplaît. J'ai peut-être parlé sans le savoir avec quelqu'un qui a tué quelqu'un. Je vais regarder dans les impasses. Ce qu'il y a au bout de la vie ne me fait pas peur. Je n'écoute pas vraiment ce qu'on me dit. J'ai parlé à Salvador Dali à l'âge de deux ans. Décrire précisément ma vie me prendrait plus de temps que la vivre. La date de naissance qu'indique ma carte d'identité est fausse. Je ne sais pas sur qui j'ai de l'influence. Je parle à mes objets lorsqu'ils sont tristes. Je ne sais pas pourquoi j'écris. Je suis calme dans les retrouvailles. Je n'ai rien contre le réveillon. Quinze ans est le milieu de ma vie, quelle que soit la date de ma mort. Je crois qu'il y a une vie après la vie, mais pas une mort après la mort. Je ne demande pas si on m'aime. Je ne pourrai dire qu'une fois sans mentir "je meurs". Le plus beau jour de ma vie est peut-être passé".