Autism in Film and Television: On the Island

آگاهی جهانی در مورد اوتیسم از دهه 1980 به شدت افزایش یافته است و فرهنگ عامه به آن دامن زده است و تولیدکنندگان فیلم و تلویزیون مطالب بیشتری را با شخصیت‌های اوتیسم تولید می‌کنند. اوتیسم در فیلم و تلویزیون بیش از دوازده مقاله در مورد به تصویر کشیدن اوتیسم گرد هم آورده است، و به بررسی چگونگی شخصیت‌های اوتیسمی در رسانه‌ها و چگونگی دریافت این شخصیت‌ها به درک جامعه از اوتیسم می‌پردازد.

ویراستاران موری پومرنس و آر. بارتون پالمر، یک بررسی پیشگام از تصویر اوتیسم در فیلم و تلویزیون جمع آوری کرده اند. مشارکت‌کنندگان ابزارهای مختلفی را در نظر می‌گیرند که به وسیله آن‌ها اوتیسم در فیلم‌هایی مانند رشته شبح، برآمدن عطارد، و زندگی متحرک و در تلویزیون و پخش جریانی بیان شده است. برنامه هایی از جمله غیر معمول، چیزهای عجیب، Star Trek: The Next Generation و Community. در سرتاسر رسانه‌ها، شکل اوتیست درخشان، کارآمد و «عجیب» به‌ویژه جذاب بوده است. بنابراین، فیلم و تلویزیون با اصرار بر زمان نمایش برای اوتیسم، موضعی مترقی در مورد تنوع عصبی اتخاذ کرده‌اند، اما این کار را در حالی انجام داده‌اند که اغلب تنوع واقعی تجربه اوتیسم را نادیده می‌گیرند. در نتیجه، این جلد جشن استقبال از رویکردهای غیر قضاوتی به ناتوانی است، هرچند که هنوز با کلیشه‌ها و انحرافات همراه است.

Global awareness of autism has skyrocketed since the 1980s, and popular culture has caught on, with film and television producers developing ever more material featuring autistic characters. Autism in Film and Television brings together more than a dozen essays on depictions of autism, exploring how autistic characters are signified in media and how the reception of these characters informs societal understandings of autism.

Editors Murray Pomerance and R. Barton Palmer have assembled a pioneering examination of autism’s portrayal in film and television. Contributors consider the various means by which autism has been expressed in films such as Phantom Thread, Mercury Rising, and Life Animated and in television and streaming programs including Atypical, Stranger Things, Star Trek: The Next Generation, and Community. Across media, the figure of the brilliant, accomplished, and “quirky” autist has proven especially appealing. Film and television have thus staked out a progressive position on neurodiversity by insisting on screen time for autism but have done so while frequently ignoring the true diversity of autistic experience. As a result, this volume is a welcome celebration of nonjudgmental approaches to disability, albeit one that is still freighted with stereotypes and elisions.