Authoritarian Russia: Analyzing Post-Soviet Regime Changes

روسیه امروز یکی از نمونه های اصلی پدیده "اقتدارگرایی انتخاباتی" را نشان می دهد که با اتخاذ تله های نهادهای دموکراتیک (مانند انتخابات، احزاب سیاسی و مجلس قانونگذاری) و خدمت به نظام اساساً اقتدارگرا مشخص می شود. حاکمان چرا و چگونه رژیم اقتدارگرای انتخاباتی در روسیه تثبیت شده است؟ مکانیسم های نگهداری آن چیست و آینده احتمالی آن چیست؟ این کتاب تلاش می کند به این سؤالات اساسی پاسخ دهد.
ولادیمیر گلمن به بررسی تغییر رژیم در روسیه از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 تا به امروز می پردازد و به طور سیستماتیک دیدگاه های تئوریک و مقایسه ای از عوامل مؤثر بر تغییر رژیم و رژیم را ارائه می دهد. رانش اقتدارگرایانه کشور پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نخبگان سیاسی ملی روسیه با ایجاد و اجرای «قوانین بازی» مطلوب برای خود و حفظ ائتلاف‌های برنده غیررسمی از دسته‌ها حول حاکمان منفرد، هدفشان دستیابی به اهدافشان بود. در دهه 1990، با توجه به ضعف دولت روسیه و اقتصاد آشفته پسا سوسیالیستی، این اقدامات تنها تا حدی موفقیت آمیز بود. با این حال، در دهه 2000، ولادیمیر پوتین به لطف ترکیبی از رشد اقتصادی و احیای ظرفیت دولتی که توانست با تحمیل یک سری اصلاحات غیر دموکراتیک اجرا کند، سیستم را نجات داد. در دهه 2010، شرایط در حال تغییر در کشور خطرات و چالش های جدیدی را برای رژیم پوتین ایجاد کرده است که در سال های آینده خود را نشان خواهد داد.

Russia today represents one of the major examples of the phenomenon of “electoral authoritarianism” which is characterized by adopting the trappings of democratic institutions (such as elections, political parties, and a legislature) and enlisting the service of the country’s essentially authoritarian rulers. Why and how has the electoral authoritarian regime been consolidated in Russia? What are the mechanisms of its maintenance, and what is its likely future course? This book attempts to answer these basic questions.
Vladimir Gel’man examines regime change in Russia from the collapse of the Soviet Union in 1991 to the present day, systematically presenting theoretical and comparative perspectives of the factors that affected regime changes and the authoritarian drift of the country. After the fall of the Soviet Union, Russia’s national political elites aimed to achieve their goals by creating and enforcing of favorable “rules of the game” for themselves and maintaining informal winning coalitions of cliques around individual rulers. In the 1990s, these moves were only partially successful given the weakness of the Russian state and troubled post-socialist economy. In the 2000s, however, Vladimir Putin rescued the system thanks to the combination of economic growth and the revival of the state capacity he was able to implement by imposing a series of non-democratic reforms. In the 2010s, changing conditions in the country have presented new risks and challenges for the Putin regime that will play themselves out in the years to come.