Authoritarian Modernism in East Asia

این کتاب به پیروی از بارینگتون مور جونیور، شک و تردیدهایی را در مورد ادعای نظریه مدرنیزاسیون ایجاد می کند که اقتصاد پیشرفته با تمایز اجتماعی گسترده با حکومت استبدادی ناسازگار است. مدرنیسم اقتدارگرا در شرق آسیا (شمال شرقی و آسیای جنوب شرقی) توسط رهبران اصلاح‌طلب اقتصادی اما از نظر سیاسی محافظه‌کار مشخص شده است که تلاش کرده‌اند «اسرار» حکومت استبدادی در جامعه مدرن را بیاموزند. آنها جامعه مدنی را از بین می‌برند و در عین حال تلاش می‌کنند تا شکلی «اخلاقی» از حکومت برقرار کنند و مدعی مشروعیت فرهنگی ارتجاعی هستند. با چین، آسیای شرقی مهم‌ترین کشور جهان امروزی است که به سرعت در حال مدرن شدن است و در عین حال تلاش می‌کند خودکامه بماند.

Following Barrington Moore Jr., this book raises doubts about modernization theory’s claim that an advanced economy with extensive social differentiation is incompatible with authoritarian rule. Authoritarian modernism in East Asia (Northeast and Southeast Asia) has been characterized by economically reformist but politically conservative leaders who have attempted to learn the “secrets” of authoritarian rule in modern society. They demobilize civil society while endeavoring to establish an “ethical” form of rule and claim reactionary culturalist legitimation. With China, East Asia is home to the most important country in the world today that is rapidly modernizing while attempting to remain authoritarian.