Authentication in Insecure Environments: Using Visual Cryptography and Non-Transferable Credentials in Practise

سباستین پیپ دو سناریو مختلف را برای احراز هویت مورد بحث قرار می دهد. از یک طرف، کاربران نمی توانند به دستگاه های خود اعتماد کنند و با این وجود می خواهند بتوانند احراز هویت ایمن را انجام دهند. از طرف دیگر، کاربران ممکن است نخواهند ردیابی شوند در حالی که ارائه دهنده خدمات آنها نمی خواهد اعتبار خود را به اشتراک بگذارند. بسیاری از کاربران ممکن است نتوانند تشخیص دهند که آیا دستگاه آنها قابل اعتماد است یا خیر، یعنی ممکن است حاوی بدافزار باشد. یک راه حل استفاده از رمزنگاری بصری برای احراز هویت است. نویسنده این مفهوم را به طرح‌های رمزگذاری قابل رمزگشایی انسانی تعمیم می‌دهد و رابطه‌ای با CAPTCHAS برقرار می‌کند. او یک مدل امنیتی جدید پیشنهاد می‌کند و اولین طرح رمزگذاری بصری را ارائه می‌کند که از نویز برای پیچیده‌تر کردن کار دشمن استفاده می‌کند. برای جلوگیری از تحت نظر نگه داشتن کاربران خود توسط ارائه دهندگان خدمات، ممکن است از اعتبارنامه های ناشناس استفاده شود. با این حال، گاهی اوقات مطلوب است که کاربران از اشتراک گذاری اعتبار خود جلوگیری کنند. نویسنده رویکردهای موجود را بر اساس اعتبارنامه‌های ناشناس غیرقابل انتقال مقایسه می‌کند و رویکردی را پیشنهاد می‌کند که بیومتریک و کارت‌های هوشمند را ترکیب می‌کند.

Sebastian Pape discusses two different scenarios for authentication. On the one hand, users cannot trust their devices and nevertheless want to be able to do secure authentication. On the other hand, users may not want to be tracked while their service provider does not want them to share their credentials. Many users may not be able to determine whether their device is trustworthy, i.e. it might contain malware. One solution is to use visual cryptography for authentication. The author generalizes this concept to human decipherable encryption schemes and establishes a relationship to CAPTCHAS. He proposes a new security model and presents the first visual encryption scheme which makes use of noise to complicate the adversary's task. To prevent service providers from keeping their users under surveillance, anonymous credentials may be used. However, sometimes it is desirable to prevent the users from sharing their credentials. The author compares existing approaches based on non-transferable anonymous credentials and proposes an approach which combines biometrics and smartcards.