Aufstieg und Fall der europäischen Kohlenstoffökonomie: Die Krise des EU-Emissionshandels aus staats- und ökonomietheoretischer Sicht

این بیانیه که سیاست جهانی آب و هوا در یک بحران عمیق قرار دارد اکنون تقریباً مانند یک عبارت هک شده به نظر می رسد. رسانه‌ها و ناظران علمی بیش از حد عادت کرده‌اند که طرف‌های کنوانسیون چارچوب تغییر آب و هوا و پروتکل کیوتو را به عدم فعالیت، رفتار خاص یا حتی بدبینی ناشی از ملاحظات کوتاه‌مدت قدرت-سیاسی متهم کنند. اگر اکنون از رسانه ها و ناظران علمی یا قهرمانان سیاسی سیاست جهانی آب و هوا، بازیگری را بخواهید که بتواند الگوی خوبی باشد و راه رسیدن به آینده ای کربن زدایی شده را به جامعه بین المللی نشان دهد، آنگاه اصل امید اغلب به این سمت هدایت می شود. اتحادیه اروپا (EU). مارتین بیتر با بررسی تضادهای سیاست آب و هوایی مبتنی بر بازار و گنجاندن آن در حوزه قدرت حاکمیت اروپا، بحران تجارت گازهای گلخانه ای اروپا را بررسی می کند.

​Die Feststellung, dass sich die globale Klimapolitik in einer tiefen Krise befindet, klingt mittlerweile beinahe nach einer abgedroschenen Phrase. Nur zu sehr haben sich mediale und wissenschaftliche Beobachter daran gewöhnt, den Parteien der Klimarahmenkonvention und des Kyoto-Protokolls von kurzfristigen machtpolitischen Erwägungen geleitete Untätigkeit, partikulares Gebaren oder gar den Zynismus eines après nous la déluge vorzuwerfen. Fragt man nun die medialen und wissenschaftlichen Beobachter oder auch die politischen Protagonisten der globalen Klimapolitik nach einem Akteur, der in der Lage sein könnte, mit gutem Beispiel voranzugehen und der internationalen Staatengemeinschaft den Weg in eine dekarbonisierte Zukunft zu weisen, dann richtet sich das Prinzip Hoffnung nicht selten auf die Europaische Union (EU). Martin Bitter untersucht die Krise des europäischen Emissionshandels, indem er die Widersprüche marktbasierter Klimapolitik in den Blick nimmt und diese in das Machtfeld europäischen Regierens einbettet.