Auf dem Weg zum künstlichen Leben: Retortenkinder — Leihmütter — programmierte Gene...

ناشر وقتی از دو نویسنده گونتر هیرش و ولفرام ابرباخ خواستم این کتاب را در اواخر پاییز 1985 بنویسند، قبلاً در طول کار مشترک علمی و روزنامه نگاری خود بارها با سؤالات فوری لقاح مصنوعی و مهندسی ژنتیک مواجه شده بودیم. به طور فزاینده ای برای ما روشن شده بود که دانش در این مورد در محافل به اصطلاح تحصیل کرده فوق العاده ناقص بود، ایده ها گاهی ساده لوحانه، گاهی اوقات حتی ماجراجویانه بودند، و حتی در "محافل حرفه ای" ناآگاهی محسوس را ذکر نکنیم. این در ابتدا ما را شگفت زده کرد، زیرا گزارش هایی در مطبوعات روزانه وجود داشت، به عنوان مثال. ب. در فئولتون فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ، در ZEIT و جاهای دیگر، مقالات مکرر عالی در مورد این موضوعات. تلویزیون و رادیو نیز چندین بار به این موضوع پرداخته بودند. بی‌علاقگی کمتر، اما نسبتاً ناراحتی خاص در ارتباط جنسی و فناوری، و همچنین پیچیدگی ادعایی حقایق، باعث ترس از ورود به موضوع فناوری ژن و فناوری تولید مثل شد. شاید بسیاری (هنوز) از میزان تأثیر این سؤالات بر ما آگاه نباشند. نویسندگان و ویراستاران از همان گوشه ای از "دولت آزاد" بایرن آمده اند، یا حداقل مدتی در آنجا زندگی و کار کرده اند، و حتی برخی در همان دبیرستان انسان گرا تحصیل کرده اند. به طور موقت آنها راه خود را رفتند، دو نویسنده وکیل شدند، ویراستار یک پزشک و روزنامه نگار.

des Herausgebers Als ich im Spätherbst 1985 die beiden Autoren Günter Hirsch und Wolfram Eberbach bat, dieses Buch zu schreiben, waren wir den drängenden Fragen der künstlichen Befruchtung und der Gentechnologie schon vielfach während gemeinsamer wissen­ schaftlicher und publizistischer Arbeit begegnet. Uns war zunehmend deutlicher geworden, daß die Kennt­ nisse darüber in den sogenannten gebildeten Kreisen außeror­ dentlich lückenhaft, die Vorstellungen bisweilen naiv, manch­ mal sogar abenteuerlich sind, ganz zu schweigen vom spürbaren Unwissen auch in «Fachkreisen». Das wunderte uns zunächst, gab es doch in der Tagespresse, z. B. im Feuilleton der Frank­ furter Allgemeinen Zeitung, in der ZEIT und an anderer Stelle, wiederholt ausgezeichnete Beiträge zu diesen Themen. Auch das Fernsehen und die Rundfunkanstalten hatten die Thematik mehrfach aufgegriffen. Weniger Desinteresse, als vielmehr ein gewisses Unbehagen, Sexualität und Technologie verknüpft zu sehen, sowie die angeb­ liche Kompliziertheit der Sachverhalte ließen die Schwellenangst vor dem Einstieg in die Materie GEN- und FORTPFLAN­ ZUNGSTECHNOLOGIE wachsen. Vielleicht sind sich viele auch (noch) nicht bewußt, in welchem Ausmaß wir schon heute von diesen Fragen betroffen sind. Autoren und Herausgeber stammen aus der gleichen Ecke des «Freistaates» Bayern, oder ha­ ben zumindest zeitweilig dort gelebt und gearbeitet, teilweise so­ gar das gleiche humanistische Gymnasium besucht. Vorüberge­ hend haben sich die Wege getrennt, die beiden Autoren wurden Juristen, der Herausgeber Mediziner und Publizist.