دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: باستان شناسی ویرایش: نویسندگان: Jan Breder سری: Philippika 60 ISBN (شابک) : 344706868X ناشر: Harrassowitz سال نشر: 2013 تعداد صفحات: 398 زبان: German فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 41 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Attische Grabbezirke klassischer Zeit به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب محوطه گورهای اتاق زیر شیروانی دوره کلاسیک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در حدود 430 ق.م از مناطق دفن آتیک استفاده کرد. این مجموعههای معماری، تدفین با اثاثیه قبر، مکانهای قربانی و تزئینات استیل بخشی از سنت دیرینه مقبرههای یونانی بودند. جنبه طراحی داخلی محوطه تدفین بسیار جالب توجه است، یعنی این سؤال که آیا مجموعه دفن پر از تراس بوده یا پس از حصاری محل دفن را احاطه کرده است، که از آنجا می توان متوجه شد که آیا تدفین یا مراسم یادبود بعدی در محوطه دفن یا روی سطح آن رخ داده است. یان بردر در مطالعه خود در مورد مناطق گور به بررسی این سوال می پردازد که آیا اشکال ساختاری خاصی دارای معنای درونی هستند که فراتر از کارکرد خالص آنهاست. تجزیه و تحلیل ساخت و ساز و دیوارها نشان می دهد که دیوارهای محصور مناطق تدفین منطبق بر دیوارهای محراب است، ظاهر خاص آنها مفهوم "temenos" را تداعی می کند و فرصتی را برای بازماندگان فراهم می کند تا محل دفن را در محل زندگی یک مکان ارائه کنند. از عبادت عناصر مقدس را می توان در تجهیز محوطه دفن با استیل و ظروف مرمری نیز مشاهده کرد.علاوه بر این، اشیای قدیمی تدفین مانند لکیت در نمای محوطه تدفین با سنگ مرمر به یادگار ماندند. بردر به طور قانع کننده ای نشان می دهد که دلیل طراحی مناطق تدفین را می توان از نمایش دائمی مراسم مرگ موسوم به Nomizomena استنباط کرد.
Um 430 v.Chr. setzten die attischen Grabbezirke ein. Diese Komplexe aus Architektur, Bestattung mit Beigaben, Opferstellen und Stelenausstattung standen im Kontext der langen griechischen Sepulkraltradition. Besonders interessant ist der Aspekt der Gestaltung des Innenraumes der Grabbezirke, also die Frage, ob die Grabanlagen terrassenartig hoch verfüllt waren oder nach einer Umfriedung den Bestattungsplatz umschlossen, woraus sich erkennen lässt, ob Bestattungen oder spätere Gedächtnisriten innerhalb des Grabbezirks oder auf dessen Oberfläche stattfanden. Jan Breder untersucht in seiner Studie am Gegenstand der Grabbezirke die Frage, ob bestimmten Bauformen eine inhaltliche Bedeutung immanent war, die über ihre reine Funktionalität hinausging. Die Analyse von Konstruktion und Wandaufbau zeigt, dass die Umfassungsmauern der Grabbezirke denen von Heiligtümern entsprachen, durch ihr spezifisches Erscheinungsbild evozierten sie die Konnotation als „Temenos“ und boten den Hinterbliebenen die Möglichkeit, die Grabstätte im Habitus einer Kultstätte zu präsentieren. Auch in der Ausstattung der Grabbezirke mit Stelen und Marmorgefäßen lassen sich sakralisierende Elemente beobachten, zudem wurden seit langem etablierte Objekte der Grabpflege wie Lekythen in den Grabbezirksfassaden in Marmor monumentalisiert. Breder stellt überzeugend dar, dass sich als Beweggrund für die Gestaltung der Grabbezirke auf eine dauerhafte Darstellung der als Nomizomena bezeichneten Totenriten schließen lässt.