Attention and Arousal: Cognition and Performance

متفکری که ترس فانی از اشتباه کردن دارد، تمام آنچه را که در خود ارزشمند است به آن جاه طلبی کوچک می بخشد. والتر لیپمن (1914) روان‌شناسی همیشه به میزان بیشتری نسبت به آنچه در یک رشته علمی به نظر می‌رسد، گرفتار هوس‌ها و هوس‌های گذرا بوده است. در چند سال گذشته Zeitgeist را می توان با دو کلمه "روانشناسی شناختی" خلاصه کرد. در واقع، یک نظرسنجی اخیر از روانشناسان دانشگاهی در آمریکا نشان داد که بیش از 80٪ از آنها خود را روانشناس شناختی می دانند! روانشناسی شناختی در حال صعود است، اما هرگز برای من روشن نبوده است که به همه موارد مناسب پرداخته است. به طور خاص، پردازش اطلاعات در دنیای واقعی (و حتی در آزمایشگاه) در یک زمینه انگیزشی و عاطفی اتفاق می‌افتد، اما روانشناسان شناختی معمولاً این داستان راحت را حفظ می‌کنند که شناخت را می‌توان به طور ثمربخش در انزوا مطالعه کرد. دلیل اصلی نگارش این کتاب، وسوسه نشان دادن این بود که می‌توان یک لقاح متقابل مفید بین روان‌شناختی شناختی و انگیزشی-عاطفی وجود داشت و اینکه در حال حاضر اجمالی وسوسه‌انگیز از مزایای بالقوه چنین تحقیقات بین‌رشته‌ای وجود دارد. ایده‌های دونالد برادبنت و همکارانش در طول نگارش این کتاب تأثیر شکل‌دهنده‌ای داشته است. آن‌ها چند سال پیش دریافتند که شباهت‌ها (و همچنین تفاوت‌های) جالبی در تأثیرات بر عملکرد عوامل ظاهراً کاملاً متفاوت مانند نویز سفید، زمان روز، درون‌گرایی-برون‌گرایی و انگیزه وجود دارد.