ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Atque. Materiali tra filosofia e psicoterapia. Nuova serie. 13/2013. Prima e terza persona. Forme dell'identità e declinazioni del conoscere

دانلود کتاب Atque. مطالب بین فلسفه و روان درمانی سری جدید. 13/2013. اول و سوم شخص. اشکال هویت و تمایلات دانستن

Atque. Materiali tra filosofia e psicoterapia. Nuova serie. 13/2013. Prima e terza persona. Forme dell'identità e declinazioni del conoscere

مشخصات کتاب

Atque. Materiali tra filosofia e psicoterapia. Nuova serie. 13/2013. Prima e terza persona. Forme dell'identità e declinazioni del conoscere

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری: Il tridente. Campus 
ISBN (شابک) : 8871865464, 9788871865461 
ناشر: Moretti & Vitali 
سال نشر: 2013 
تعداد صفحات: 224
[220] 
زبان: Italian 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 46,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 8


در صورت تبدیل فایل کتاب Atque. Materiali tra filosofia e psicoterapia. Nuova serie. 13/2013. Prima e terza persona. Forme dell'identità e declinazioni del conoscere به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب Atque. مطالب بین فلسفه و روان درمانی سری جدید. 13/2013. اول و سوم شخص. اشکال هویت و تمایلات دانستن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب Atque. مطالب بین فلسفه و روان درمانی سری جدید. 13/2013. اول و سوم شخص. اشکال هویت و تمایلات دانستن

«دانیلو کارگنلو در مقاله‌ای که به «ابهام روان‌پزشکی» اختصاص داشت، مجدداً به همه روان‌پزشکانی که سعی می‌کردند از بنیان معرفتی تفکر و عمل خود آگاه شوند، واقعیت موقعیت معضل روان‌پزشکی را پیشنهاد داد. همانطور که او نوشته است، \"هر کسی را که آن را تمرین می کند مجبور می کند بین داشتن-چیزی-در مقابل و بودن-با کسی\" در نوسان باشد. فراتر از حد آن فاصله بحرانی که در آن انسان دیگر یک انسان نیست، بلکه فقط چیزی است.» عمل آسیب شناسی روانی نیز بر این استوار است: بر تعدیل سیال فاصله بین الاذهانی، که به طور مداوم بین همذات پنداری با تجربیات در نوسان است. تأملی دیگر و جدا از تراکم معانی که آنها منتقل می کنند. و تنها مواضع افراط گرایی رادیکال - یا شناسایی دائمی یا عینیت بخشی مداوم - منجر به روانپزشکی متضاد و شاید غیرممکن می شود. به هر حال، یاسپرس بر ناکافی بودن یک مشاهده بدون مشارکت، در زمینه ای مانند آسیب شناسی روانی، که تنها ابزاری که محقق در اختیار دارد، خودش است (...) تأکید کرد.» (آرنالدو بالرینی). با مقاله ای از گرترود الیزابت مارگارت آنسکوم.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

"Danilo Cargnello, in un saggio dedicato alla "Ambiguità della Psichiatria", riproponeva a tutti gli psichiatri che tentassero di essere consapevoli del fondamento epistemico del loro pensare e del loro fare, la realtà della posizione dilemmatica della psichiatria, che, come scriveva, "costringe chi la esercita a oscillare tra un aver-qualcosa-di-fronte e un essere-con-qualcuno". Confrontati con l'apparente aporia di queste due posizioni, verrebbe voglia di rispondere: né l'una, né l'altra, bensì tutte e due - anche se occorre ribadire, con Cargnello, di mai "sorpassare il limite di quella distanza critica per cui un uomo non risulta più tale, ma solo qualcosa". L'esercizio della psicopatologia si fonda anche su questo: su una fluida modulazione della distanza intersoggettiva, di continuo oscillando fra l'immedesimazione nei vissuti dell'altro e la distaccata riflessione sulla densità dei significati che essi veicolano. E soltanto posizioni di un estremismo radicale - o costante immedesimazione o costante oggettivazione - conducono a psichiatrie opposte e forse impossibili. Del resto Jaspers sottolineava la inadeguatezza di una osservazione senza partecipazione, in un ambito, come appunto quello psicopatologico, nel quale l'unico strumento che il ricercatore ha è se stesso (...)." (Arnaldo Ballerini). Con un saggio di Gertrude Elizabeth Margaret Anscombe.





نظرات کاربران