دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: فلسفه ویرایش: نویسندگان: Zafer Aracagök سری: ISBN (شابک) : 0692403728, 9780692403723 ناشر: Punctum Books سال نشر: 2015 تعداد صفحات: 92 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Atopological Trilogy: Deleuze and Guattari به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سه گانه آتوپولوژیک: دلوز و گاتاری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سه گانه آتوپولوژیک بدون توجه به خوانش های فرقه ای، موعظه یا وظیفه شناسانه فیلسوفان، مفاهیم جدیدی را برای اندیشه دلوز-گواتاری ایجاد می کند. آراکاگوک در بخش اول این سه گانه، «جنسی شدن»، راه هایی را نشان می دهد که نظریه کوانتومی و مفهوم «مکملیت» افکار دلوز و گاتاری را به ویژه در رابطه با «شدن» نشان می دهد. به طور کلی و \"زن شدن\" و \"دگرباش شدن\" به طور خاص. آراکاگوک استدلال میکند که روشهایی که فیلسوفان ممنوعیت «انسان شدن» را با درجه خاصی از تصمیمناپذیری مطرح میکنند، موجودات دیگری را (البته به شکلی مرموز) در بر میگیرد، که مهمترین آنها عجیبتر شدن است، یا بهتر است بگوییم عجیبتر شدن. در بخش دوم: "دلوز در مورد صدا، موسیقی و شیزو- محارم"، آراکاگوک صدا، نویز، و موسیقی (و سوال) زنای اسکیزویی را با قصد قلمرو زدایی مفهوم فرا شنیدنی اگر داستان کافکا، "تحقیقات یک سگ" ما را به قلمرویی از "بی شکل" هدایت می کند که بدون از بین بردن چیزی که ما به عنوان "شنیدن" می شناسیم، شنیده نمی شود، تجربه ای محدود نیز به ما ارائه می دهد. فرا شنیدنی، که وقتی از طریق مفاهیم «اسکیزو- محارم» و «خودشکستن» رادیکال میشود، خطی از پرواز ایجاد میکند که حتی از خود خط پرواز نیز فرار میکند. همه این مانورها چالشی جدی برای دلوز و گاتاری ایجاد میکند که ادعا میکنند با وجود تمام تحقیقاتش، سگ بازپرس کافکا در نهایت دوباره ادیپیالیزه میشود. در پایان با ارائه یک تجربه محدود که آراکاگوک آن را «فراتو شنیدنی» مینامد، نشان میدهد که رویکرد رادیکالتر کافکا به صدا، خطی از پرواز ایجاد میکند که حتی از خود خط پرواز فرار میکند. مقاله پایانی این سهگانه «انحراف بالینی و انتقادی» با بحران قرن نوزدهم پرتگاهی آغاز میشود که گمان میرود از زمان افلاطون بین تقلید و دیژسیس خمیازه میکشد. به گفته آراکاگوک، این به شکل بحران «سیاسی» است که سرکوب آن به رسالت گفتمان روانکاوانه در پایان قرن نوزدهم تبدیل می شود. این بحران شکل دیگری از بیان را در رمان ناتمام لنز 1836 جورج بوشنر می یابد، نسبت به شنیدن صدایی وحشتناک که معمولاً سکوت نامیده می شود. اگر ناپدید شدن «سیاسی» با ظهور روانکاوی مرتبط است. آراکاگوک در مورد پروتکلهای ابتدا هیپنوتیزم و سپس «درمان صحبت کردن»، که هر دو به شکل فرضی صدای تحلیلگر بر سکوت تحلیلگر برتری میدهند (یک سیاست روانی؟)، پیشنهاد توزیع مجدد میدهد. این فرآیند، توجه مجدد را به بالینیسازی انحراف، در امتداد تمایزات دلوزی-گواتاری مانند: سطح و عمق، انتقادی و بالینی، محارم ادیپی و محارم اسکیزو، جلب میکند، و منجر به ارزیابی مجدد آنچه دلوز و گاتاری ممکن است معنی داشته باشند. توسط "همجنس افیوژن" در کتابشان کافکا: به سوی ادبیات جزئی، همه به منظور قلمروزدایی از "سیاسی" تحت یک مفهوم جدید - یعنی انحراف انتقادی. حفظ نه تنها یک هویت فلسفی، بلکه نه هیچ هویتی، اگر فقط بتوانم به شما اجازه دهم بدون هیچ راهنمایی در هوا شناور شوید.
Atopological Trilogy creates new concepts for Deleuze-Guattarian thought without any heed for sectarian, sermonising, or dutiful readings of the philosophers. In Part I of the trilogy, "Becoming-Sexual of the Sexual," Aracagök demonstrates the ways in which quantum theory and the concept of "complementarity" inform Deleuze and Guattari's thought, especially in relation to "becoming" in general and "becoming-woman" and "becoming-queer" more particularly. Aracagök argues that the ways in which the philosophers put forward a ban on "becoming-man" with a certain degree of undecidability encapsulates (albeit in a cryptic form) other becomings, the most important of which is becoming-queer, or rather, the becoming-sexual of the sexual.In Part II: "Deleuze on Sound, Music, and Schizo-Incest," Aracagök puts into resonance the sound, noise, and music (and the question) of schizo-incest with the intention of deterritorialising a notion of the meta-audible. If Kafka's story, "The Investigations of a Dog" leads us to a realm of the "formless" which cannot be heard without destroying what we know as "hearing," it also offers us a limit-experience of the meta-audible, which, when radicalised via the notions of "schizo-incest" and "self-shattering," creates a line of flight that escapes even from the line of flight itself. All these maneuvers pose a serious challenge to Deleuze and Guattari, who claim that despite all his investigations, Kafka's investigator dog is re-Oedipalised in the end. Proposing in the end a limit experience which Aracagök calls the "meta-audible," he shows that Kafka's more radical approach to sound creates a line of flight that escapes even from the line of flight itself.The final essay of the trilogy, "Clinical and Critical Perversion," begins with the 19th-century crisis of an abyss presumed to be yawning between mimesis and diegesis ever since Plato. According to Aracagök, this takes the form of a crisis of the "political," the repression of which becomes the mission of psychoanalytical discourse towards the end of the 19th century. This crisis finds another form of expression in George Büchner's unfinished 1836 novella Lenz, relative to the audibility of a "terrible voice which is usually called silence." If the disappearance of the "political" is related to the rise of psychoanalysis on the protocols of, first, hypnosis, and then, the "talking cure," both of which privilege the presumed form of the voice of the analyst over the analysand's silence (a psycho-politics?), Aracagök proposes re-distributing this process, calling renewed attention to the clinicalisation of perversion, along Deleuzian-Guattarian distinctions such as: surface and depth, critical and clinical, oedipal-incest and schizo-incest, leading to a re-evaluation of what Deleuze and Guattari might have meant by "homosexual-effusion" in their book Kafka: Toward a Minor Literature, all in order to deterritorialise the "political" under a new concept - namely, critical perversion.Ultimately, Atopological Trilogy offers the reader no safe grounds for preserving not only a philosophical identity but also not any identity, if only to be able to let you float in the air without any guidance à la Kafka's "Red Indian."
Acaragok_Front_Matter_UPLOAD Atop_Trilogy_Foreword_FINAL Atop_Trilogy_Chap1_FINAL Atop_Trilogy_Chap2_FINAL Atopological_Trilogy_References_FINAL Atop_Trilogy_Chap3_FINAL Acaragok_Bio_UPLOAD DLO_Back_Matter_5X8 Blank Page Blank Page Blank Page Blank Page Blank Page Blank Page Blank Page