Atomphysik in Versuchen: Ein methodischer Leitfaden für den Unterricht

برنامه نگارش این کتاب به دنبال مجموعه ای از دوره های برگزار شده در مرکز آموزش معلمان Rinteln که توسط وزارت آموزش نیدرزاکسن اداره می شود، انجام شد. اولین دوره از این دوره ها در سال 1952 برگزار شد. به دنبال پیشنهاد آقای Oberstudiendirektor Möller، Recklinghausen، باید بررسی شود که تا چه حد می توان فیزیک اتمی را در تدریس مدارس متوسطه وارد کرد. در آن زمان این امر مسلم نبود که این کار موضوع یک دوره آموزشی قرار گیرد، زیرا مسئولان قاطعانه هشدار دادند که مدرسه نباید بیش از حد معمول به مسائل فیزیک اتمی بپردازد. این نگرش منفی ناشی از این نگرانی بود که دانش آموزان ما درک کافی برای برخورد واقعی با چیزهای جدید ندارند و بنابراین باید به مطالعه سطحی بی ارزش یا حتی مضر بسنده کرد. دروس فیزیک، که در حال حاضر به طور پراکنده با ساعت در هفته مجهز شده اند، باید - چنین فکر می کردند. یک - معلم محدود است که به دقت در مورد یافته های اساسی فیزیک کلاسیک با دانش آموزان خود بحث کند. در این دوره در آن زمان درک کاملی از دلایلی وجود داشت که چرا فیزیک مدرن برای تدریس در مدارس عالی رد شده و شاید هنوز هم می شود. مانند آن هشداردهنده‌ها، برای شرکت‌کنندگان دوره، مانند من به‌عنوان رهبر آن، مهم بود که درس‌های فیزیک داده شوند که ارزش آموزشی داشته باشند.

Der Plan, das vorliegende Buch zu schreiben, wurde im Anschluß an eine Reihe von Kursen gefaßt, die in dem Lehrerfortbildungsheim Rinteln des niedersächsischen Kultusministeriums durchgeführt wur­ den. Der erste dieser Kurse fand im Jahre 1952 statt. Einer Anregung von Herrn Oberstudiendirektor Möller, Recklinghausen, folgend soll­ te untersucht werden, inwieweit es möglich ist, die Atomphysik in den Unterricht der höheren Schulen einzuführen. Daß diese Aufgabe zum Thema eines Kurses bestimmt wurde, war damals nicht selbstver­ ständlich, denn es wurde von berufener Seite nachdrücklich davor ge­ warnt, daß sich die Schule mehr als beiläufig mit Fragen der Atomphy­ sik beschäftigt. Diese ablehnende Haltung entsprang der Sorge, daß die Fassungskraft unserer Schüler für eine sachlich einwandfreie Be­ handlung der neuen Dinge nicht ausreiche und man sich daher mit einer oberflächlichen Durchnahme begnügen müsse, die wertlos oder gar schädlich sei. In dem ohnehin mit Wochenstunden spärlich ausgestatte­ ten Physikunterricht solle sich - so meinte. man - der Lehrer darauf beschränken, mit seinen Schülern die grundlegenden Erkenntnisse der klassischen Physik sorgfältig zu besprechen. Für die Gründe, mit denen so die neuere Physik fÜr den Unterricht der höheren Schule abgelehnt wurde und vielleicht no,ch wird, war in dem damaligen Kurs volles Verständnis vorhanden. Wie jenen Warnern lag auch den Teilnehmern des Kurses wie mir als seinem Leiter am Her­ zen, daß ein Physikunterricht gegeben wird, der bildenden Wert hat.