Atlas of Exocrine Pancreatic Tumors: Morphology, Biology, and Diagnosis with an International Guide for Tumor Classification

طبقه بندی تومورها برای درک هیستوژنز تومور، برای پیش بینی پیش آگهی، برای تشخیص افتراقی، و برای توصیه درمان مناسب مهم است. از سال 1836، زمانی که سرطان لوزالمعده برای اولین بار توصیف شد، پیشرفت هایی در مورفولوژی سرطان لوزالمعده حاصل شد و تعدادی طبقه بندی ارائه شده است. همه این طبقه بندی ها عمدتا بر اساس ویژگی های مورفولوژیکی هستند. برخی از آنها برای استفاده عملی بسیار دقیق هستند در حالی که برخی دیگر عملگراتر هستند. برخی از مشکلات ذاتی در طبقه بندی های قبلی شامل مشکلات در به دست آوردن تعداد کافی تومور پان کراتیک برای معاینه و داده های بالینی و پیگیری ناکافی بود. با افزایش بروز سرطان لوزالمعده در بسیاری از نقاط جهان در طول شش دهه گذشته، و با در دسترس بودن تومورهای بیشتر به پاتولوژیست ها، پیشرفت هایی در مطالعات تومور پانکراس حاصل شده است. طبقه بندی های Cubilla و Fitzgerald و Kloppel که عموماً مشابه هستند، عمدتاً ویژگی های مورفولوژیکی برجسته و بافت زایی آنها را در نظر می گیرند. این طبقه‌بندی‌های پاتولوژی‌محور، اگرچه کامل هستند، اما از دیدگاه پزشکان مرتبط با پیش‌آگهی تومورهای فردی، عملی نبودند.

The classification of tumors is important for understanding tumor histogenesis, for predicting prognosis, for differential diagnosis, and for recommending appropriate therapy. Since 1836, when pancreatic cancer was first described, progress has been made in pancreatic cancer morphology, and a number of classifications have been proposed. All of these classifications are mainly based on morphological characteristics. Some are too detailed to be of practical use while others are more pragmatic. Some of the inherent problems in the previous classifications included difficulties in obtaining an adequate number of pan­ creatic tumors for examination and insufficient clinical data and follow-up. With the increasing incidence of pancreatic cancer in many parts of the world during the past six decades, and with the availability of more tumors to patho­ logists, advances have been made in pancreatic tumor studies. Classifications by Cubilla and Fitzgerald and by Kloppel, which are generally similar, mostly considered prominent morphological features and their histogenesis. These pathology-oriented classifications, although complete, were not practical from the standpoint of clinicians concerned with the prognosis of individual tumors.