At Home in Two Countries: The Past and Future of Dual Citizenship

نوشته پیتر در مورد ممنوعیت مهاجرت ترامپ را در نیویورک تایمز بخوانید

ظهور تابعیت دوگانه برای مسافر زمان صد و یا حتی پنجاه سال پیش به سختی قابل تصور بود. تابعیت دوگانه زمانی به عنوان توهین به طبیعت، شنیع در حکم دوهمسری تلقی می شد. این نبردهای بزرگ بین ایالات متحده و حاکمان اروپایی بود. با از بین رفتن آن تضادها، تابعیت مضاعف همچنان یک امر عجیب و غریب بود، شرطی که اگر نه کاملاً عجیب، با این حال به طور مبهم بدنام بود، موقعیتی که می‌توان داشت اما نمی‌توان آن را تبلیغ کرد. حتی امروز، برخی از آمریکایی ها به اشتباه شهروندی مضاعف را به نوعی "غیرقانونی" می دانند، در حالی که در واقع کاملاً قابل تحمل است. اخیراً این وضعیت تا حد زیادی ظلمی را که زمانی به آن وابسته بود، از بین برده است.

در خانه در دو کشور، تاریخ شهروندی مضاعف را از نارضایتی شدید تا پذیرش عمومی ترسیم می کند. وضعیت بسیاری را تحت تأثیر قرار داده است. تعداد کمی از آمریکایی ها وجود دارند که در گذشته یا حال خود کسی را نداشته باشند که این مقام را داشته باشد، حتی اگر ناآگاهانه باشد. تاریخ سیر دولت را به عنوان نهادی در سطح فرد منعکس می کند. دولت زمانی نهادی حسود بود که به طور موجه خواستار رابطه انحصاری با اعضای خود بود. امروزه، دولت فاقد ظرفیت و انگیزه برای سرکوب وضعیت است، زیرا شهروندی بیشتر شبیه سایر اشکال عضویت است. تابعیت دوگانه به بسیاری اجازه می دهد تا وابستگی های عاطفی را رسمی کنند. برای دیگران، این روش جدیدی برای بازی با سیستم بین المللی است. این کتاب توضیح می‌دهد که چرا زمانی شهروندی مضاعف بسیار مورد توهین قرار می‌گرفت، چرا این یک واقعیت زندگی پس از جهانی شدن است، و چرا باید امروز مورد استقبال قرار گیرد.

Read Peter's Op-ed on Trump's Immigration Ban in The New York Times

The rise of dual citizenship could hardly have been imaginable to a time traveler from a hundred or even fifty years ago. Dual nationality was once considered an offense to nature, an abomination on the order of bigamy. It was the stuff of titanic battles between the United States and European sovereigns. As those conflicts dissipated, dual citizenship continued to be an oddity, a condition that, if not quite freakish, was nonetheless vaguely disreputable, a status one could hold but not advertise. Even today, some Americans mistakenly understand dual citizenship to somehow be “illegal”, when in fact it is completely tolerated. Only recently has the status largely shed the opprobrium to which it was once attached.

At Home in Two Countries charts the history of dual citizenship from strong disfavor to general acceptance. The status has touched many; there are few Americans who do not have someone in their past or present who has held the status, if only unknowingly. The history reflects on the course of the state as an institution at the level of the individual. The state was once a jealous institution, justifiably demanding an exclusive relationship with its members. Today, the state lacks both the capacity and the incentive to suppress the status as citizenship becomes more like other forms of membership. Dual citizenship allows many to formalize sentimental attachments. For others, it’s a new way to game the international system. This book explains why dual citizenship was once so reviled, why it is a fact of life after globalization, and why it should be embraced today.