Astrophysical Jets and Their Engines

این جلد مستندات اولین دوره آموزشی در مورد "ستارگان نوترونی، هسته‌های فعال کهکشانی و جت‌ها" در مدرسه اریس با دامنه فیزیکی نجومی گسترده است. انتخاب سوژه به دلیل شباهت ظاهری - که قبلاً در جلسات قبلی تأکید شده بود - از چهار دسته از منابع جت نجومی نجومی انجام شد: هسته‌های فعال کهکشانی، اجرام ستاره‌ای جوان، ستاره‌های نوترونی دوتایی و کوتوله‌های سفید دوتایی. آنها ویژگی های مهمی مانند مورفولوژی، تغییرپذیری بالا و گرادیان های سرعت زیاد و همچنین - با برخی استنباط - طیف گسترده، جریان خروجی مافوق صوت و نسبت توان هسته/لوب آنها را به اشتراک می گذارند. علیرغم شباهت ظاهری چهار کلاس منبع، مدل‌های کاملاً متفاوتی برای توصیف آنها ارائه شده است: (1) موتور مرکزی هسته‌های فعال کهکشانی معمولاً یک سیاه‌چاله است، برخلاف موتور مرکزی ستاره‌های جوان. اجرام و سحابی های دنباله دار که ظاهراً یک ستاره پیش از T-Tauri است، حدود شش مرتبه قدر فشرده تر، و به موتور مرکزی سحابی های سیاره ای که ممکن است یک کوتوله سفید دوتایی نباشد. (ب) لوب‌های دراز یا الگوهای جریان اغلب به عنوان جریان‌های باد ستاره‌ای بسیار جهت‌دار تعبیر شده‌اند، در حالی که در چند مورد به خوبی نقشه‌برداری شده، به نظر می‌رسد جریان دراز از طریق یک کانال یا جت بسیار باریک‌تر «پمپ می‌شود»، هر دو در منابع فرا کهکشانی و ستاره ای.

This volume is the documentation of the first Course on 'Neutron Stars, Active Galactic Nuclei and Jets', of an Erice School with a wide astro­ physical scope. The choice of the subject was made because of an apparent similari­ ty - stressed already at earlier meetings - of four classes of astrophy­ sical jet sources: Active Galactic Nuclei, Young Stellar Objects, Binary Neutron Stars and Binary White Dwarfs. They share important properties such as their morphology, high variability and large veloci­ ty gradients as well as - with some inference - their broad spectrum, hypersonic outflow and core/lobe power ratio. Despite this apparent similarity of the four source classes, quite different models have been put forward for their description: (i) The central engine of active galactic nuclei has been generally thought to be a black hole, in contrast to the central engine of young stellar objects and cometary nebulae which apparently is a pre-T-Tauri star, some six orders of magnitude less compact, and to the central engine of planetary nebulae which mayor may not be a binary white dwarf. (ii) The elongated lobes, or flow patterns, have been often interpreted as highly directional stellar wind outflows whereas in a few well­ mapped cases, the elongated flow appears to be 'pumped up' through a much narrower channel, or jet, both in the extragalactic and stellar sources.