Assuming the Ecosexual Position: The Earth as Lover

داستان همکاری هنری بین مبتکران جنبش اکوسکس، جوامع مختلف آنها و زمین
 

چه چیزی در مورد نجات سیاره جذاب است؟ خنده داره باید بپرسی زیرا آنی اسپرینکل و بث استفنز دقیقاً – یا شاید به طور کلی – این همان چیزی است که سال‌های زیادی را در هنر زنده، نمایشگاه‌ها و فیلم‌های خود به نمایش گذاشته‌اند. در سال 2008، اسپرینکل و استفنز با زمین ازدواج کردند، که آنها را در مسیر کشف قلمروهای اکو جنسیت قرار داد، زیرا آنها عاشق زمین شدند و لذت متقابل آنها را تبدیل به تجسم شور و شوق برای محیط زیست کردند. از آن زمان، آن‌ها نه تنها مرزهای زیست‌شناسی و بوم‌شناسی را محو می‌کنند، و در اجرای خود از محیط‌گرایی فمینیستی، عجیب و غریب، حسی، جنسی، پساانسانی، ماتریالیستی، پرشور و غرق در طنز، هنر بوم‌جنس‌گرایانه خلق می‌کنند. p>

با فرض موقعیت بوم‌جنس‌گرایانه از لحظات کودکی می‌گوید که به آینده‌ای در رابطه جنسی با محیط زیست اشاره می‌کند – برای آنی، در استخر شنای خانواده‌اش در لس‌آنجلس. برای بث، در مزرعه آپالاشی پدربزرگ و مادربزرگش، گوجه‌فرنگی‌های ممنوعه را از درخت انگور می‌لرزید. این کتاب توضیح می‌دهد که چگونه این دو به عنوان عاشق و همکار گرد هم آمدند، چگونه در برابر همجنس‌جنس‌هراسی و بیگانه‌هراسی موضع گرفتند، و چگونه این اتحاد منجر به مفهوم معجزه‌آسا آزمایشگاه هنر عشق شد، که شامل هنرمندان پرفورمنس لیندا ام. مونتانو، گیرمو گومز بود. -پنا، و مدیسون یانگ، پورنوگرافی فمینیست. Stephens و Sprinkle فرآیند ساخت هنرهای اجرایی تعاملی، از جمله نمایش مد شیمی، نوازش، کلینیک‌های جنسی در پیاده‌رو، و تورهای پیاده‌روی اکوکسکس را به اشتراک می‌گذارند. در طول سال‌ها، آنها عروسی‌های بیشتری را با طبیعت‌های مختلف، از کوه‌های آپالاچی تا دریای آدریاتیک جشن گرفتند. برای ایجاد این عروسی‌ها، آن‌ها با صدها نفر همکاری کردند و هزاران مهمان را دعوت کردند، همانطور که قول داده بودند عناصر زیادی از زمین را دوست داشته باشند، احترام بگذارند، و گرامی بدارند.

به همان اندازه که سرگرم‌کننده و جدی است و ورود به آنجاست. در زمان پرخطر تفاوت‌های شدید و مقوله‌های محدود، داستان این همکاری هنری بین اسپرینکل، استیفنز، جوامع متنوع آنها و زمین، جنسیت و جنسیت، هنر و محیط‌گرایی را به روی امکانات و وعده‌های بی‌نهایت عشق باز می‌کند.