Assisting Emigration to Upper Canada: The Petworth Project, 1832-1837

با استفاده از مجموعه ای غنی از منابع معاصر، این مطالعه بر روی یک گروه از مهاجران انگلیسی که از ساسکس و سایر شهرستان های جنوبی با کمک محله ها و صاحبخانه ها به کانادای علیا فرستاده شده اند، متمرکز است. در بخش اول، وندی کامرون کار کمیته مهاجرت پترورث را در طول شش سال دنبال می‌کند و نحوه استقبال از مهاجران را در هر یک از این سال‌ها دنبال می‌کند. در قسمت دوم، مری مک‌دوگال ماد فهرست کاملی از مهاجران در کشتی‌های پت‌ورث از سال 1832 تا 1837 را ارائه می‌کند که شامل جزئیات پیشینه، بازسازی خانواده و اطلاعات اضافی برگرفته از منابع کانادایی است. پدرگرایی به اندازه‌ای قوی که چرخ‌های تغییر را کند کند، در اینجا در توماس سوکت، سازمان‌دهنده مهاجرت‌های پت‌ورث، و حامی او، ارل اگرمونت، و در معاون فرماندار سر جان کولبورن در بالای کانادا تجسم یافته است. اصطکاک ایجاد شده در زمانی که این مردان به دنبال حفظ ارزش های قدیمی تر در رابطه بین ثروتمندان و فقیر بودند، تغییر در سیاست مهاجرت بریتانیا را برجسته می کند. در این سال‌های انتقال، مهاجرانی که توسط کمیته مهاجرت پتوورث فرستاده می‌شد، می‌توانستند کمک‌ها و دستورالعمل‌های دولتی را بپذیرند، یا می‌توانستند بر منابع خود تکیه کنند و برای خود کار پیدا کنند. هنگامی که این گذار کامل شد، مدل بازار محور حاکم شد و مهاجران مجبور بودند بهترین معامله را برای نیروی کار خود انجام دهند.

Using a rich collection of contemporary sources, this study focuses on one group of English immigrants sent to Upper Canada from Sussex and other southern counties with the aid of parishes and landlords. In Part One, Wendy Cameron follows the work of the Petworth Emigration Committee over six years and trace how the immigrants were received in each of these years. In Part Two, Mary McDougall Maude presents a complete list of emigrants on Petworth ships from 1832 to 1837, including details of their background, family reconstructions, and additional information drawn from Canadian sources. Paternalism strong enough to slow the wheels of change is embodied here in Thomas Sockett, the organizer of the Petworth emigrations, and his patron, the Earl of Egremont, and in Lieutenant Governor Sir John Colborne in Upper Canada. The friction created as these men sought to sustain older values in the relationship between rich and poor highlights the shift in British emigration policy. In these years of transition immigrants sent by the Petworth Emigration Committee could accept assistance and the government direction that went with it, or they could rely on their own resources and find work for themselves. Once the transition was complete, the market-driven model took over and immigrants had to make their own best bargain for their labour.