دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Friedrich Nietzsche
سری: Em Portugues do Brasil
ISBN (شابک) : 8535919996, 9788535919998
ناشر: Companhia das Letras
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 0
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 600 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Assim Falou Zaratustra به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بنابراین Zarathustra صحبت کرد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
عناوین آثار نیچه در ارتباط با آثار متون فلسفی به طور کلی خاص است: در بیشتر آنها عباراتی مانند نقد، مقاله یا رساله را نمییابیم، بلکه عبارات یا اسمهایی تداعیکننده، گاهی اوقات دارای ماهیت شاعرانه هستند. حتی در میان این عناوین، زرتشت چنین گفت، ویژگی خاص خود را دارد. اول اینکه این شخصیت کیست؟ این بر اساس یک شخصیت تاریخی است، که، با این حال، اطلاعات بسیار کمی در مورد آن است. زرتشت یا زرتشت (نام یونانی او) زمانی بین قرن های 12 و 6 قبل از میلاد در ایران می زیست. تصوری از جهان به او نسبت داده میشود که در آن شر یا تاریکی در تضاد همیشگی با خیر یا نور است، آموزهای که بعداً در زند اوستا ثبت شد. نیچه در بخشی از Ecce homo، انتخاب این شخصیت را چنین توجیه می کند: زرتشت اولین کسی بود که در کشاکش خیر و شر چرخ محرک را در چرخ دنده اشیاء، انتقال اخلاق به سطح متافیزیکی دید. ما می دانیم که در قرن نوزدهم در اروپا علاقه زیادی به مضامین شرقی وجود داشت: شرق شناسی و به ویژه دین زرتشتی رایج بود. در پنجاه سال پیش از انتشار زرتشت، بیش از بیست کتاب در مورد زنده اوستا و الهامگر آن منتشر شد. و چون نیچه فیلسوف کلاسیک بود و دوستانی متخصص در فرهنگ های شرقی داشت، علاقه او به این موضوع اجتناب ناپذیر بود. این کتاب به صورت قسمتی نوشته و منتشر شد و نیچه حتی به فکر نوشتن دو کتاب دیگر افتاد که در پایان آن زرتشت خواهد مرد. در اواسط سال 1883، بخش من ظاهر شد، شامل پیشگفتار و 22 سخنرانی، اما بدون هیچ نشانهای مبنی بر اینکه این اولین سخنرانی بود. در پایان همان سال دومی منتشر شد و در سال 1884 سومی منتشر شد که او معتقد بود آخرین آن است. اما سال بعد، تنها در 45 نسخه، چهارمین و آخرین قسمت آن را چاپ کرد و به دوستانش گفت که به فکر انتشار واقعی آن نیست. در سال 1887، او سه مورد اول را با هم ترکیب کرد
Os titulos das obras de Nietzsche sao peculiares em relacao aos dos textos filosoficos em geral: na maioria deles nao encontramos termos como critica, ensaio ou tratado, mas expressoes ou substantivos evocativos, por vezes de natureza poetica. Mesmo entre esses titulos, Assim falou Zaratustra tem sua peculiaridade propria. Primeiro, quem e esse personagem? Ele se baseia numa personalidade historica, da qual, porem, sabe-se muito pouco. Zaratustra ou Zoroastro seu nome grego viveu em algum momento entre os seculos XII e VI a.C., na Persia. A ele se atribui uma concepcao do universo em que o mal ou a escuridao se acha em perene conflito com o bem ou a luz, doutrina que depois seria registrada no Zend-Avesta. Numa passagem de Ecce homo, Nietzsche justifica da seguinte maneira a escolha desse personagem: Zaratustra foi o primeiro a ver na luta entre o bem e o mal a roda motriz na engrenagem das coisas a transposicao da moral para o plano metafisico, como forca, causa, fim em si, e obra sua.Sabemos que no seculo XIX havia grande interesse por temas orientais na Europa: o orientalismo, e especialmente o zoroastrismo, estava em voga. Nos cinquenta anos antes da publicacao do Zaratustra, apareceram mais de vinte livros sobre o Zend-Avesta e seu inspirador. E, sendo Nietzsche um filologo classico, que tinha amigos especializados em culturas orientais, era inevitavel que se interessasse pelo tema. O livro foi escrito e publicado por partes, e Nietzsche ainda pensou em escrever mais duas, no fim das quais Zaratustra morreria. Em meados de 1883 apareceu a parte i, incluindo o prologo e os 22 discursos, mas sem indicacao de que era apenas a primeira. No fim do mesmo ano foi publicada a segunda, e em 1884 a terceira, que ele acreditava ser a ultima. Mas ja no ano seguinte fez imprimir, numa edicao de apenas 45 exemplares, a quarta e ultima parte, e disse aos amigos que nao pensava em torna-la realmente publica. Em 1887, juntou as tres primeiras num so