Assessing AIDS Prevention: Selected papers presented at the international conference held in Montreux (Switzerland), October 29–November 1, 1990

در اکثر کشورها، برنامه‌های پیشگیری اولیه علیه همه‌گیری HIV/ایدز اجرا شده است. به طور کلی، سه سطح مداخله را می توان شناسایی کرد: - کمپین های ملی برای عموم مردم. اکثر آنها کمپین های چند مرحله ای با هدف ارائه اطلاعات در مورد انتقال HIV و رفتار محافظتی هستند. آنها از کانال های رسانه های جمعی مختلف استفاده می کنند و عمدتاً به سمت اصلاح رفتار جنسی هدایت می شوند. - مداخلات مبتنی بر جامعه، خطاب به جمعیت های هدف خاص؛ این جمعیت ها معمولاً بر اساس خطر بالای عفونت (مردان همجنس گرا و روسپی ها) و دشواری دسترسی به اعضای این جوامع (مصرف کنندگان مواد مخدر داخل وریدی) انتخاب شده اند. - آزمایش و مشاوره فردی که اغلب توسط بودجه عمومی یا سازمان های غیر دولتی بزرگ حمایت می شود. تلاش‌های عمده‌ای به توسعه و اجرای این برنامه‌های پیشگیرانه، هم از نظر منابع انسانی و هم از نظر حمایت مالی اختصاص یافته است. از سوی دیگر، در بیشتر کشورها انرژی بسیار کمتری برای ارزیابی این کمپین ها صرف شده است. این شکاف با این واقعیت توضیح داده نمی‌شود که ارزیابی دوربین‌های ایدز/اچ‌آی‌وی یک چالش کاملاً جدید از نظر روش‌شناسی است: روش‌های کلاسیکی وجود دارد که بیش از بیست سال توسعه یافته و در سایر زمینه‌های پیشگیری استفاده می‌شود.

In most countries, primary prevention programmes against the HIV / AIDS epidemic have been implemented. Broadly speaking, three levels of intervention can be identified: - national campaigns directed to the general population; most of them are multi phase campaigns aimed at providing information about HIV transmission and protective behaviour; they use the various mass media channels and are mainly directed to sexual behaviour modifi­ cation; - community-based interventions, addressed to specific target popula­ tions; these populations have been typically selected according to both the high risk of infection (gay men and prostitutes) and the difficulty to reach the members of these communities (intravenous drug users); - individual testing and counselling, often supported by public funds or large non-governmental organizations. Major efforts have been devoted to the development and the implemen­ tation of these preventive programmes, both in terms of human re­ sources and financial support. On the other hand, in most countries, far less energy has been put into the evaluation of these campaigns. This gap is not explained by the fact that evaluation of AIDS/HIV cam­ paigns is a totally new challenge in terms of methodology: there are classical methods, developed over twenty years and used in other fields of prevention.