دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Michael Hardt. Antonio Negri
سری: Heretical Thought
ISBN (شابک) : 9780190677961, 0190677961
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 369
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب مونتاژ: دولت و نمایندگی، دموکراسی، جنبش های اجتماعی - جنبه های سیاسی، قدرت (علوم اجتماعی)
در صورت تبدیل فایل کتاب Assembly به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مونتاژ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سالهای اخیر جنبشهای اجتماعی «بدون رهبر» در سراسر جهان، از
شمال آفریقا و خاورمیانه گرفته تا اروپا، آمریکا و شرق آسیا گسترش
یافتهاند. برخی از این جنبشها به دستاوردهای چشمگیری منجر
شدهاند: سرنگونی رهبران اقتدارگرا، پیشبرد سیاست مترقی، و کنترل
نیروهای سرکوبگر دولتی. آنها همچنین در مواقعی توسط روزنامه
نگاران و تحلیلگران سیاسی به عنوان سازماندهی نشده و ناکارآمد
مورد تمسخر قرار گرفته اند، یا توسط نیروهای پلیس و دولت های
سرگشته و گیج که نتوانسته اند به طور مؤثر با آنها درگیر شوند،
سرکوب شده اند. فعالان نیز تلاش می کنند تا از پتانسیل این جنبش
های افقی استفاده کنند. چرا جنبشهایی که به نیازها و خواستههای
بسیاری پاسخ میدهند، نتوانستهاند به تغییر پایدار دست یابند و
جامعهای جدید، دموکراتیکتر و عادلانهتر ایجاد کنند؟ برخی افراد
تصور می کنند که اگر جنبش های اجتماعی بتوانند رهبران جدیدی
بیابند، به شکوه قبلی خود باز می گردند. آنها می پرسند مارتین
لوتر کینگز، رودی دوچکس و استفان بیکوس جدید کجا هستند؟
با ظهور احزاب سیاسی دست راستی در بسیاری از کشورها، مسئله چگونگی
سازماندهی دموکراتیک و مؤثر به طور فزاینده ای ضروری شده است.
اگرچه سازمانهای سیاسی بدون رهبر امروزی کافی نیستند، بازگشت به
اشکال سنتی و متمرکز رهبری سیاسی نه مطلوب است و نه ممکن. در عوض،
همانطور که مایکل هارت و آنتونیو نگری استدلال میکنند، نقشهای
آشنا باید معکوس شوند: رهبران باید مسئول اقدامات تاکتیکی و
کوتاهمدت باشند، اما این انبوهی هستند که باید استراتژی را هدایت
کنند. به عبارت دیگر، اگر این جنبشهای اجتماعی جدید میخواهند به
انقلابی معنادار دست یابند، باید شیوههای مؤثری از اجتماع و
ساختارهای تصمیمگیری را ابداع کنند که بر گستردهترین پایگاه
دموکراتیک متکی باشد. هارد و نگری با تکیه بر ایده هایی که از
طریق سه گانه معروف Empire خود توسعه یافته اند، در
Assembly پیشنهادی به موقع برای چگونگی توسعه ظرفیت ها
توسط جنبش های افقی در مقیاس بزرگ ارائه کرده اند. برای استراتژی
سیاسی و تصمیم گیری برای ایجاد تغییرات پایدار و دموکراتیک. ما
هنوز ندیدهایم که وقتی جمعیت جمع میشوند چه چیزی ممکن
است.
In recent years "leaderless" social movements have proliferated
around the globe, from North Africa and the Middle East to
Europe, the Americas, and East Asia. Some of these movements
have led to impressive gains: the toppling of authoritarian
leaders, the furthering of progressive policy, and checks on
repressive state forces. They have also been, at times, derided
by journalists and political analysts as disorganized and
ineffectual, or suppressed by disoriented and perplexed police
forces and governments who fail to effectively engage them.
Activists, too, struggle to harness the potential of these
horizontal movements. Why have the movements, which address the
needs and desires of so many, not been able to achieve lasting
change and create a new, more democratic and just society? Some
people assume that if only social movements could find new
leaders they would return to their earlier glory. Where, they
ask, are the new Martin Luther Kings, Rudi Dutschkes, and
Stephen Bikos?
With the rise of right-wing political parties in many
countries, the question of how to organize democratically and
effectively has become increasingly urgent. Although today's
leaderless political organizations are not sufficient, a return
to traditional, centralized forms of political leadership is
neither desirable nor possible. Instead, as Michael Hardt and
Antonio Negri argue, familiar roles must be reversed: leaders
should be responsible for short-term, tactical action, but it
is the multitude that must drive strategy. In other words, if
these new social movements are to achieve meaningful
revolution, they must invent effective modes of assembly and
decision-making structures that rely on the broadest democratic
base. Drawing on ideas developed through their well-known
Empire trilogy, Hardt and Negri have produced, in
Assembly, a timely proposal for how current
large-scale horizontal movements can develop the capacities for
political strategy and decision-making to effect lasting and
democratic change. We have not yet seen what is possible when
the multitude assembles.