Asian Nations and Multinationals: Overcoming the Limits to Growth

اگرچه آسیا موتور رشد اقتصادی جهان از زمان جنگ جهانی دوم بوده است، اما نرخ رشد در بین کشورهای منطقه به شدت متفاوت بوده است. با این حال، همه کشورهای آسیایی درجاتی از محدودیت رشد را تجربه کرده اند. ژاپن با مسئله حیاتی پیری سریع و کاهش جمعیت مواجه است، وضعیتی که کره جنوبی نیز در آینده نزدیک با آن مواجه خواهد شد. چین که هنوز از نرخ رشد نسبتاً بالایی برخوردار است، با فرسودگی مدل رشد مبتنی بر صادرات خود بر اساس دستمزدهای پایین و همچنین مشکلات زیست محیطی عظیم و بی‌سابقه مواجه است. علاوه بر این، با وجود افزایش چشمگیر بهره‌وری در بخش کشاورزی، عرضه مواد غذایی همچنان برای اکثر کشورهای آسیایی یک نگرانی است، دلیل اصلی آن این است که تقاضای جهانی برای محصولات غذایی با سرعتی حتی بیشتر در حال افزایش است.

این مجموعه ویرایش شده بر روی سیاست‌ها - در سطح کلان اقتصادی - و استراتژی‌ها - در سطوح خرد اقتصادی تمرکز دارد که باید برای غلبه بر محدودیت‌های رشد در یک اقتصاد مالی پس از جهانی به کار گرفته شوند. بحران و زمینه رشد صادراتی این مورد برای همه محققان اقتصاد، مدیریت و علوم سیاسی که روی اقتصادهای شرق آسیا کار می کنند، و همچنین برای همه کسانی که روی موضوع "اقتصادهای در حال گذار" کار می کنند، جالب خواهد بود.

Although Asia has been the world engine of economic growth since World War II, growth rates have differed sharply among the countries of the region. Still, all Asian countries have experienced some degree of growth limitation. Japan is facing the crucial issue of a quickly aging and shrinking population, a situation that South Korea is bound to face in the near future too. China, which still enjoys relatively high growth rates, is dealing with an exhaustion of its export-led growth model based on low wages, as well as huge and unprecedented environmental problems. In addition, food supply is still a concern for most Asian countries in spite of huge increases in productivity in the agricultural sector, the main reason being that global demand for food products has been increasing at an even higher speed.

This edited collection focuses on the policies – at the macroeconomic level – and strategies – at the micro-meso economic levels – that need to be deployed in order to overcome the limits to growth in a post-global financial crisis and export-led growth context. It will be of interest to all scholars of economics, management and the political sciences who work on the economies of East Asia, and also to all those who work on the theme of 'transition economies'.