As I knew him: my dad, Rod Serling

در تکرارهای منطقه گرگ و میش، من پدرم را در مرد روی صفحه جستجو می‌کنم، اما همیشه نمی‌توانم او را آنجا پیدا کنم. در عوض، او به شکلی غیرمنتظره ظاهر می شود. خاطره ای که با نور، رنگ، بوی خاصی احضار می شود - و من دوباره او را در ایوان کلبه قرمز قدیمی خود در کنار دریاچه می بینم، جایی که در کودکی روی پله ها می رقصیدم. هر هفته میزبان The Twilight Zone بود که مشاهدات احتیاطی در مورد سرنوشت، شانس و انسانیت را در بر می گرفت، پدری که او می شناخت نبود. پدر خوش‌گذران او روی زمین با سگ‌ها بازی می‌کرد، برای همه اعضای خانواده اسم مستعار داشت و می‌توانست آباژور را روی سرش بگذارد و آواز بخواند. او بهترین دوست، همبازی و معتمد او بود.

بعد از مرگ غیرمنتظره اش در 50 سالگی، آن، 20 ساله، حیرت زده شد. او به تدریج با صحبت با دوستانش، بررسی مکاتبات قدیمی و ثبت خاطرات کودکی اش، غم خود را تسکین داد. اکنون او عکس های شخصی، شیوا و آشکار را به اشتراک می گذارد...

In Twilight Zone reruns, I search for my father in the man on the screen, but I can't always find him there. Instead, he appears in unexpected ways. Memory summoned by a certain light, a color, a smell—and I see him again on the porch of our old red lakeside cottage, where I danced on the steps as a child.

To Anne Serling, the imposing figure the public saw hosting The Twilight Zone each week, intoning cautionary observations about fate, chance, and humanity, was not the father she knew. Her fun-loving dad would play on the floor with the dogs, had nicknames for everyone in the family, and was apt to put a lampshade on his head and break out in song. He was her best friend, her playmate, and her confidant.

After his unexpected death at 50, Anne, just 20, was left stunned. Gradually, she found solace for her grief by talking to his friends, poring over old correspondence, and recording her childhood memories. Now she shares personal photos, eloquent, revealing...