دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Christopher Michael Berard
سری:
ناشر: University of Toronto
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 562
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب Arthurus Redivivus: تقلید آرتورین در اوایل Plantagenet انگلیس ، 1154–1307: زبان، ادبیات و زبانشناسی، علوم اجتماعی، تواریخ، شاه آرتور، ادبیات فرانسه قرون وسطی، ادبیات لاتین قرون وسطی، Plantagenet انگلستان، تبلیغات سیاسی
در صورت تبدیل فایل کتاب Arthurus Redivivus: Arthurian Imitation in Early Plantagenet England, 1154–1307 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Arthurus Redivivus: تقلید آرتورین در اوایل Plantagenet انگلیس ، 1154–1307 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه یک مطالعه دیاکرونیک در مورد اینکه چه زمانی و چگونه پنج پادشاه اول Plantagenet انگلستان و مخالفان آنها تلاش کردند از شخصیت شاه آرتور برای منافع سیاسی استفاده کنند. تواریخ قرون وسطی، بیوگرافی های جوانمردانه و شعرهای گاه به گاه از جزایر بریتانیا و اروپای قاره ای مواد خام آن را تشکیل می دهند. اساس این کار بازسازی شیوه هایی است که آرتور شبه تاریخی در حافظه تاریخی در زمان و مکان های مورد بررسی وجود داشته است. این مطالعه تاریخچه ای از خودسازی آرتوری را ارائه می دهد که به طور همزمان مطالعه ای پذیرفته شده در مورد درک قرون وسطایی از آرتور است. اساس ایدئولوژیک برای تمرین تقلید آرتور، اسطوره بازگشت شاه آرتور است: این ایده که قهرمان افسانه ای قرن ششم بریتانیایی ها به نحوی دوباره برمی خیزد و یک امپراتوری بزرگ اروپای غربی مستقر در بریتانیا را «دوباره تأسیس می کند». اگرچه معمولاً فرض میشود که اکسپکتار آرتوروم یک باور بومی مردمان بریتانیایی بریتانی، کورنوال و ولز بوده است، این پایاننامه تأکید میکند که هیچ مدرکی برای اثبات این موضع وجود ندارد که این سازه منشا باستانی یا بریتونی داشته باشد. اولین تصدیق این ایده به سال 1125 برمی گردد و بیانیه ای در مورد اعتقاد بریتونی توسط یک نویسنده غیربریتونی است. بحث اصلی این پایان نامه این است که پلانتاژنت ها، با هنری دوم، از افسانه بازگشت آرتور به دو طریق استفاده کردند. اول، آنها این ایده را مطرح کردند که سلت های بریتتون به اشتباه به تفسیر تحت اللفظی exspectare Arthurum چسبیده اند و بی ثمر در انتظار بازگشت پادشاه اصلی آرتور بودند. تشابهات صریحی با یهودیان در انتظار مسیحای خود ترسیم شد. هدف از این کلیشه نژادپرستانه ارائه توجیه اخلاقی برای گسترش Plantagenet به ولز و بریتانی بود. دوم، پلانتاژنت ها اعلام کردند که این اسطوره باید به صورت مجازی درک شود و آنها، به دلیل تاج جزیره ای و دارایی های سرزمینی خود، جانشینان واقعی آرتور بودند. استثمار سلطنت از اسطوره آرتورین با ادوارد اول، پس از سلطنت جان و هنری سوم که به دلایل سیاسی کمتر به این اسطوره توجه کرد، به اوج خود رسید.
This dissertation is a diachronic study of when and how the first five Plantagenet kings of England and their opponents attempted to use the figure of King Arthur for political gain. Medieval chronicles, chivalric biographies and occasional poetry from the British Isles and Continental Europe constitute its raw materials. Fundamental to this work is the reconstruction of the ways in which the pseudo-historical Arthur existed in historical memory in the time and places under consideration. This study provides a history of Arthurian self-fashioning that is concomitantly a reception study on medieval understandings of Arthur. The ideological basis for the practice of Arthurian imitation is the myth of King Arthur’s return: the idea that the legendary sixth-century hero of the Britons would somehow rise again and ‘re-establish’ a great Western European empire based in Britain. Although it is commonly assumed that exspectare Arthurum was an indigenous belief of the Brittonic peoples of Brittany, Cornwall and Wales, this dissertation underscores that there is no evidence to sustain the position that the construct was either ancient or Brittonic in origin. The idea’s earliest attestation dates from 1125 and is a statement about Brittonic belief by a non-Brittonic writer. The central argument of this dissertation is that the Plantagenets, beginning with Henry II, exploited the myth of Arthur’s return in two ways. First, they advanced the idea that the Brittonic Celts mistakenly clung to a literal interpretation of exspectare Arthurum and were fruitlessly awaiting the return of the original King Arthur. Explicit analogies were drawn with the Jews awaiting their messiah; the purpose of this racist stereotype was to provide moral justification for Plantagenet expansion into Wales and Brittany. Second, the Plantagenets communicated that the myth should be understood figuratively and that they, by virtue of their insular crown and territorial possessions, were Arthur’s true successors. The monarchy’s exploitation of the Arthurian myth reached a highpoint with Edward I, after the reigns of John and Henry III, who, for political reasons, gave the myth less attention.