دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Art's Way Out: Exit Pedagogy and the Cultural Condition
دانلود کتاب راه خروج هنر: خروج از آموزش و شرایط فرهنگی
مشخصات کتاب
Art's Way Out: Exit Pedagogy and the Cultural Condition
ویرایش:
نویسندگان: Baldacchino. John
سری: Transgressions 81
ISBN (شابک) : 9789460917929, 9460917925
ناشر: SensePublishers
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 207
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 44,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب راه خروج هنر: خروج از آموزش و شرایط فرهنگی: آموزش (عمومی)، آموزش و پرورش
در صورت تبدیل فایل کتاب Art's Way Out: Exit Pedagogy and the Cultural Condition به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب راه خروج هنر: خروج از آموزش و شرایط فرهنگی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب راه خروج هنر: خروج از آموزش و شرایط فرهنگی
با در نظر گرفتن نقد گنجاندن و ورود به عنوان اولین گام، بحث راه خروج از هنر در مورد هنر، سیاست و یادگیری با هدف ترسیم این است که آموزش خروج چگونه به نظر می رسد: جایی که فرهنگ نه به عنوان شکلی خوش خیم از شمول و نه به عنوان یک حجاب هژمونیک دیده می شود. که به وسیله آن همه ما از طریق اشکال رایج بی‌واسطگی هنری و فرهنگی در سیستم مشترک هستیم. یک پداگوژی خروج - همانطور که می‌توان آن را راه خروج هنر از طریق ابزارهای تشخیص منفی به‌عنوان بن‌بست نامید - نه تنها از دوگانگی متقارن بسیار آسان بین آموزش‌های محافظه‌کار و مترقی، لیبرال و انتقادی جلوگیری می‌کند، بلکه به دنبال روشی مستمر نیز خواهد بود. ارجاع چنین تقارن هایی با کنار گذاشتن آنها و جستجوی راهی برای خروج از بناهای محدود آموزش و فرهنگ فی نفسه. آموزش خروجی راه خروج خود را با تأکید مجدد بازنمایی در کمدی، شوخ طبعی، و به طور مؤثرتر در قدرت مکث در هنر جستجو می کند، به عنوان مؤثرترین روشی که زیبایی شناسی از طریق آن در جوهر خودگردان و رادیکال خود تأثیر می گذارد. بالداچینو در این اثر روان، روشن و علمی، از جمله، مشکل همدلی در رابطه با هنر را به عنوان یک رویداد (یا مجموعه ای از رویدادها) بررسی می کند و از طیف گسترده و غنی از منابع استفاده می کند تا از آنچه در اثر اوست استفاده کند. بیانیه. بالداچینو با درک عمیقی از مبنای فلسفی آن، استدلال خود را به روشی درونی سازگار و با ساختاری ظریف آشکار می کند. این کتابی نیست که بخواهیم در آن غوطه ور شویم، اگر این کار را انجام دهیم، توسعه موقعیت فلسفی بالداچینو را از دست خواهیم داد. مانند خود یک اثر هنری، Art's Way Out ساختاری منسجم، و یک رابطه متقابل پیچیده بین فرم و محتوا دارد، که نشان دهنده نگرانی هنرمند برای درست کردن کارها است. -- ریچارد هیکمن، دانشگاه کمبریج اگرچه هنر ظرفیت بی حد و حصری برای بر عهده گرفتن مسئولیت های بی شمار دارد، به گفته بالداچینو ما همچنین باید "راهی" را در نظر بگیریم زیرا تنها در این صورت است که خواهیم فهمید که چگونه هنر از "مرزهای امکان" فراتر می رود. همانطور که او توضیح می دهد، "راه ما به عقل نیز از توانایی حرکت خارج از محدودیت هایی است که دلایل تعیین می کند." این «آموزش خروج» است که او از آن حمایت می کند. و در اینجا خروج به معنای ترک نیست، بلکه به معنای رسیدن به فراتر، گسترش و کاوش در خارج از مرزهایی است که ما بر یادگیری، آموزش، مدرسه و اکثر اشکال کارگزاری فرهنگی تحمیل می کنیم. نیاز به پذیرش ظرفیت هنر برای چرخش فراتر از اقتضائاتی که بر آن تحمیل می کنیم به روشن شدن حدود استدلال های فراگیر برای به کارگیری آموزش هنر برای اهداف مختلف فردی، نهادی و اجتماعی-سیاسی کمک می کند: هنر به مثابه خود بیان، هنر به عنوان میان رشته ای. روش، هنر به عنوان صنعت فرهنگ، هنر به عنوان فرهنگ سیاسی، هنر به عنوان عدالت اجتماعی و غیره. این تصویر بخشی از میراث ماکسین گرین را برای من فرا می‌خواند که بالداچینو در متن قبلی‌اش، آموزش فراتر از آموزش (2009)، زمانی که تز خود را در مورد تخیل اجتماعی بررسی کرد، که وقتی آموزش تبدیل به «دستیابی» می‌شود، بهترین است. آنچه هنر راه خروج به ما می دهد، یک استراتژی خروج از گرایش مرگبار به نادیده گرفتن ظرفیت پایدار هنر برای جان بخشیدن به یادگیری، آموزش و فرهنگ وجودی ماست. -- Graeme Sullivan، دانشگاه ایالتی پن این ششمین کتاب است که توسط جان بالداچینو تألیف شده است و جدیدترین کتاب های دیگر آموزش فراتر از آموزش است. خود و خیال در فلسفه ماکسین گرین (2009) و ساخت دریا: سفر، شک و نوستالژی (2010). در حال حاضر دانشیار دانشکده هنر و طراحی، کالج دانشگاهی فالموث در انگلستان است، او عضو تمام وقت هیئت علمی در کالج معلمان دانشگاه کلمبیا در نیویورک، دانشکده هنر گری در اسکاتلند و دانشگاه وارویک در انگلستان بود. تصویر روی جلد: بنای یادبود مارکس / ما باید بیشتر صحبت می کردیم (2009) اثر مایک تینگ
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
In taking the critique of inclusion and entry as a first step, Art's Way Out's discussion of art, politics and learning aims to delineate what an exit pedagogy would look like: where culture is neither seen as a benign form of inclusion nor as a hegemonic veil by which we are all subscribed to the system via popularized forms of artistic and cultural immediacy. An exit pedagogy--as prefigured in what could be called art's way out through the implements of negative recognition qua impasse--would not only avoid the all too facile symmetrical dualism between conservative and progressive, liberal and critical pedagogies, but also seek the continuous referral of such symmetries by setting them aside and look for a way out of the confined edifices of education and culture per se. An exit pedagogy seeks its way out by reasserting representation in the comedic, the jocular, and more effectively in the arts' power of pausing, as that most effective way by which aesthetics comes to effect in its autonomist and radical essence. In this fluent, limpid, and scholarly work, Baldacchino examines, inter alia, the problem of empathy in relation to art as an event (or series of events), drawing upon a wide and rich range of sources to inform what in effect is his manifesto. With a profound understanding of its philosophical basis, Baldacchino unfolds his argument in an internally consistent and elegantly structured way. This is not a book to be 'dipped into', to do so would miss the development of Baldacchino's philosophical position; like an art work itself, Art's Way Out has coherent structure, and a complex, interrelation between form and content, reflecting an artist's concern for getting things right. -- Richard Hickman, Cambridge University Although art has a limitless capacity to take on myriad responsibilities, according to Baldacchino we also need to consider a 'way out' because only then will we understand how art goes beyond the "boundaries of possibility." As he explains, "our way into reason also comes from an ability to move outside the limits that reasons sets." This is the 'exit pedagogy' that he advocates. And here exit does not mean to leave, but rather to reach beyond, to extend and explore outside the borders we impose on learning, teaching, schooling and most forms of cultural agency. The need to embrace the capacity of art to cycle beyond the contingencies we impose on it also helps to clarify the limits of inclusive arguments for deploying art education for various individual, institutional, and socio-political ends: art as self expression, art as interdisciplinary method, art as culture industry, art as political culture, art as social justice and so on. This image invokes for me part of the legacy of Maxine Greene that Baldacchino revealed in his earlier text, Education Beyond Education (2009), when he explored her thesis of the social imagination, which is best, achieved when teaching becomes 'reaching.' What Art's Way Out gives us is an exit strategy from the deadening tendency to ignore the enduring capacity of art to give life to learning, teaching and the very culture of our being. -- Graeme Sullivan, Penn State University This is the sixth book authored by John Baldacchino, the other most recent books being Education Beyond Education. Self and the Imaginary in Maxine Greene's Philosophy (2009) and Makings of the Sea: Journey, Doubt, and Nostalgia (2010). Currently Associate Dean at the School of Art & Design, University College Falmouth in England, he was full time member of faculty at Columbia University's Teachers College in New York, Gray's School of Art in Scotland and Warwick University in England. Front cover image: Monument to Marx / we should have spoken more (2009) by Mike Ting
