Art in the Lives of Ordinary Romans: Visual Representation and Non-Elite Viewers in Italy, 100 B.C.-A.D. 315 (Joan Palevsky Book in Classical Literature)

ویرایش: 1 
نویسندگان: John R. Clarke  
سری: Joan Palevsky Book in Classical Literature 
ISBN (شابک) : 0520219767, 9781417523320 
ناشر: University of California Press 
سال نشر: 2003 
تعداد صفحات: 397 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 8 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 40,000

\"شکوهی که روم بود\" ضرب المثل شده است. اما جان آر. کلارک، استاد تاریخ هنر، استدلال می‌کند که بناهای تاریخی آن شکوه، مانند طاق کنستانتین و پرتره‌های امپراتوران، داستان کامل نیستند. هنرهای رومی دیگری مانند نقاشی‌های دیواری و موزاییک‌ها وجود داشت که به‌ویژه اگر تزئینات خانه‌های معمولی در پمپئی بودند، قبلاً به عنوان هنری در تاریخ هنر تلقی نمی‌شدند. هنگامی که کلارک برای اولین بار مطالعه هنر رومی را آغاز کرد، اینها موضوعات مورد مطالعه در زندگی روزمره رومی ها بودند. این تغییر کرده است، و هنر "هر روزه" رومی ها نه تنها برای خود، بلکه برای آنچه می تواند در مورد اکثر رومیان به ما بگوید، به یک هدف مورد احترام برای مطالعات آکادمیک تبدیل شده است. در _هنر در زندگی رومیان معمولی: بازنمایی بصری و بینندگان غیرنخبگان در ایتالیا، 100 B.C. - سال 315 پس از میلاد (انتشارات دانشگاه کالیفرنیا)، کلارک اهمیت هنری ساخته یا سفارش شده توسط افراد پستی مانند بردگان، بردگان سابق و کارگران آزاد را بیان می کند. امپراطورها و ثروتمندان خود را در آثار هنری نشان می دادند و اقدامات رسمی و معتبری را انجام می دادند که اهمیت آنها را نشان می داد. غیرنخبگان بیشتر تمایل داشتند که کارهای معمولی را به تصویر بکشند، کار کردن، مشروب خوردن، حتی دعوا کردن. تعجب آور نیست که هنر \"غیر رسمی\" می تواند بیشتر در مورد زندگی روزمره روم به ما بگوید.

کلارک با بحث در مورد اینکه چگونه غیرنخبگان به هنر رسمی امپراتورها می نگرند شروع می کند و سپس به سمت هنری می رود که غیرنظامیان -نخبگان تولید شده است. در اینجا نمونه‌های زیادی از هنر در زیارتگاه‌های داخلی، تبلیغات تجاری، رجزخوانی و شوخ طبعی وجود دارد. به عنوان مثال، کلارک حدس می‌زند که تابلویی از پمپئی که قبلاً تصور می‌شد مردی را نشان می‌دهد که نان می‌فروشد، در واقع مردی است که نان می‌دهد. هیچ مدرکی دال بر تجارت وجود ندارد. دریافت کنندگان نان خوشحال هستند و خودشان از پول صرف نظر نمی کنند. این نقاشی از یک خانه کوچک می آید، نه از یک شهروند نخبه. کلارک می گوید که به احتمال زیاد این خانه نانوایی است که مرفه بود، تصمیم گرفت در مقطعی نان بدهد و می خواست در عمل خیریه خود به تصویر کشیده شود. بینندگان نقاشی او این رویداد را به یاد می آوردند و اعتبار نانوا افزایش می یافت. یک یادبود کاملاً متفاوت از یک رویداد خاص، نقاشی از خانه دیگری از شورش در آمفی تئاتر پمپئی است. این یک رویداد واقعی را به تصویر می‌کشد که به نوعی ناشی از هولیگانیسم در بازی‌های بین تیم‌های میزبان و میهمان بود، رویدادی که باعث شد رم تمام نمایش‌های گلادیاتوری در پمپئی را به مدت ده سال ممنوع کند. صاحب خانه به زحمت افتاد که رویدادی را که ممکن است به عنوان یادبودی شرم آور در دیوارهایش تصور شود برگزار کند. کلارک از محل قرار دادن عکس و موضوع شواهدی به دست می دهد که مالک آن یک طرفدار گلادیاتور بوده است که با به نمایش گذاشتن مراسم یادبود شورشی که به افتخار آنها برگزار شده بود، از گلادیاتورها تجلیل می کرد. بخش برخلاف شهروندی که می‌خواست مردم عمل شرافتمندانه نان دادن را به خاطر بسپارند، هوادار (و دوستانش) دوست داشتند به یاد بیاورند که چگونه نظم اجتماعی روم می‌تواند مختل شود.

کتاب کلارک یک کتاب علمی جدی است که با تعدادی پاورقی کامل شده است. و کتابشناسی عظیم با این حال، به سبکی جذاب نوشته شده است. کلارک دقت می کند که وقتی از روی شواهد ناقص حدس می زند اظهار کند، اما حتی وقتی حدس می زند، شواهد خوب است، و استدلال او قانع کننده است که هنری که توسط این افراد عادی سفارش داده شده است، نسخه ریز شده ای از آثار بهتر آنها نیست. اما چیزی پر جنب و جوش و مهم که به تنهایی قابل قدردانی است. این کتاب به زیبایی، بر روی کاغذ گلاسه و همانطور که مناسب است، بسیاری از تصاویر تولید شده است. ثروت حامی، و مهارت هنرمند، ممکن است محدودیت هایی را برای این آثار ایجاد کرده باشد، اما آنها وسعت خلاقانه عظیمی را نشان می دهند و به تعبیر کلارک، کاربرد شگفت انگیزی دارند.

"The glory that was Rome" has become proverbial. But John R. Clarke, a professor of the history of art, argues that the monuments of that glory, like the Arch of Constantine and the portraits of emperors, are not the full story. There was other Roman art, like wall paintings and mosaics, which, especially if they were decorations in ordinary houses in Pompeii, were not previously regarded as art within art history. When Clarke first began studying Roman art, these were objects of study in the everyday life of Romans. This has changed, and "everyday" art of the Romans has become a respected target for academic study, not only for itself but for what it can tell us about the majority of Romans. In _Art in the Lives of Ordinary Romans: Visual Representation and Non-Elite Viewers in Italy, 100 B.C. - A.D. 315_ (University of California Press), Clarke lays out the importance of art made or commissioned by such lowly ones as slaves, former slaves, and freeborn workers. Emperors and the wealthy represented themselves in artwork carrying out official and prestigious practices that would demonstrate their importance. Non-elites tended more to want to depict ordinary acts, working, drinking, even brawling. It isn't surprising that the "unofficial" art could tell us more about daily Roman life.

Clarke does begin by discussing how non-elites viewed the official art of the emperors, and then proceeds to the art that non-elites produced. There are many examples here of art in domestic shrines, business-advertising, status boasting, and humor-provoking. Clarke speculates, for example, that a painting from Pompeii previously thought to depict a man selling bread is actually a man giving out a bread dole. There is no evidence of commerce; the receivers of the bread are exultant and do not themselves give up money. The painting comes from a small house, not that of an elite citizen. Clarke says that most likely this is the house of a baker who was prosperous, decided that at some point he would give bread away, and wanted to be depicted in his act of charity. Viewers of his painting would have been reminded of the event, and the baker's prestige would have risen. A completely different commemoration of a particular event is the painting from another house of a riot in the Pompeian amphitheater. This depicted a real event arising somehow from hooliganism during games between the home and visiting teams, an event that caused Rome to forbid all gladiatorial shows in Pompeii for ten years. The owner of the house went to the trouble of having an event that might be thought of as shameful commemorated on his walls. Clarke gives evidence, from the placement of the picture and the subject, that the owner was a gladiatorial fan, who honored the gladiators by putting on display a commemoration of a riot held in their honor, perhaps a riot in which he himself took a glorious part. Unlike the citizen who wanted people to remember the honorable act of giving out bread, the fan (and his buddies) liked remembering how the Roman social order could be disrupted.

Clarke's book is a serious academic tome, complete with scads of footnotes and a huge bibliography. It is, however, written in an engaging style. Clarke is careful to state when he is speculating from incomplete evidence, but even when he does speculate, the evidence is good, and his argument is convincing that art commissioned by these commoners is not a trickled-down version of the works of their betters, but something vibrant and significant to be appreciated on its own. The book is beautifully produced, on glossy paper with, as is fitting, many illustrations. The wealth of the patron, and the skill of the artist, may have put limits upon these works, but they show enormous creative breadth and, in Clarke's interpretations, surprising utility.

ACKNOWLEDGMENTS......Page 12
INTRODUCTION......Page 16
PART 1 IMPERIAL REPRESENTATION OF NON-ELITES......Page 30
1 AUGUSTUS’S AND TRAJAN’S MESSAGES TO COMMONERS......Page 34
2 THE ALL-SEEING EMPEROR AND ORDINARY VIEWERS: MARCUS AURELIUS AND CONSTANTINE......Page 57
PART 2 NON-ELITES IN THE PUBLIC SPHERE......Page 84
3 EVERYMAN, EVERYWOMAN, AND THE GODS......Page 88
4 EVERYMAN AND EVERYWOMAN AT WORK......Page 110
5 SPECTACLE: ENTERTAINMENT, SOCIAL CONTROL, SELF-ADVERTISING, AND TRANSGRESSION......Page 145
6 LAUGHTER AND SUBVERSION IN THE TAVERN: IMAGE, TEXT, AND CONTEXT......Page 175
7 COMMEMORATION OF LIFE IN THE DOMAIN OF THE DEAD: NON-ELITE TOMBS AND SARCOPHAGI......Page 196
PART 3 NON-ELITES IN THE DOMESTIC SPHERE......Page 236
8 MINDING YOUR MANNERS: BANQUETS, BEHAVIOR, AND CLASS......Page 238
9 PUTTING YOUR BEST FACE FORWARD: SELF-REPRESENTATION AT HOME......Page 261
CONCLUSIONS......Page 284
NOTES......Page 292
BIBLIOGRAPHY......Page 346
ILLUSTRATION CREDITS......Page 368
INDEX......Page 378