Art and Postcapitalism: Aesthetic Labour, Automation and Value Production

کار هنری برای تئوری‌های سوسیالیست اتوپیایی «کار جذاب» و نظریه‌های مارکسیستی «کار بیگانه‌شده» نمونه بود، اما ظهور جنبش ضدکار و تئوری‌های کنونی «کمونیسم لوکس کاملاً خودکار» باعث سقوط هنر شده است. مکان ممتاز آن در تخیل سیاسی چپ به عنوان هنرمند به عنوان نمونه اولیه کارگر 24/7 متزلزل در نظر گرفته شده است. هنر و پساسرمایه داری استدلال می کند که هنر برای اندیشیدن به تلاقی کار، سرمایه داری و پساسرمایه داری نه تا آنجا که کار و لذت را با هم ادغام می کند بلکه به عنوان نمونه ای از تولید غیرسرمایه داری ضروری است. دیو بیچ با بررسی مجدد سیاست معاصر کار با بررسی مجدد بحث‌های مربوط به هنر، فناوری و در قرن نوزدهم و بیستم، زیبایی‌شناسی کار در جان راسکین، ویلیام موریس و اسکار وایلد را با نظریه‌ای ارزشی در مورد جانشینی سرمایه‌داری که روشن می‌کند، به چالش می‌کشد. تئوری ضد کار توسط سیلویا فدریچی، آندره گورز، کاتی ویکس و مائوریتزیو لازاراتو، و همچنین کوکاین فناورانه سرنیچک و ویلیامز و پل میسون. این کتاب با تدوین نقدی از پساسرمایه داری معاصر، و توسعه درک جدیدی از هنر و کار در پروژه سیاسی جانشینی تولید ارزش، برای فعالان، محققان و هر کسی که به راه های فرار واقعی و خیالی از سرمایه داری علاقه مند است، ضروری است.

Artistic labour was exemplary for Utopian Socialist theories of 'attractive labour', and Marxist theories of 'nonalienated labour', but the rise of the anti-work movement and current theories of 'fully automated luxury communism' have seen art topple from its privileged place within the left's political imaginary as the artist has been reconceived as a prototype of the precarious 24/7 worker. Art and Postcapitalism argues that art remains essential for thinking about the intersection of labour, capitalism and postcapitalism not insofar as it merges work and pleasure but as an example of noncapitalist production. Reassessing the contemporary politics of work by revisiting debates about art, technology and in the nineteenth and twentieth century, Dave Beech challenges the aesthetics of labour in John Ruskin, William Morris and Oscar Wilde with a value theory of the supersession of capitalism that sheds light on the anti-work theory by Silvia Federici, Andre Gorz, Kathi Weeks and Maurizio Lazzarato, as well as the technological Cockayne of Srnicek and Williams and Paul Mason. Formulating a critique of contemporary postcapitalism, and developing a new understanding of art and labour within the political project of the supersession of value production, this book is essential for activists, scholars and anyone interested in the real and imagined escape routes from capitalism.