Armut wird „sozial vererbt“: Status Quo und Reformbedarf der Inklusionsförderung in der Bundesrepublik Deutschland

در آلمان، طرد اجتماعی برای نسل‌ها ادامه دارد و این امر به ویژه در بخش‌های آموزشی و بهداشتی صادق است. از آنجایی که این روند را نمی توان در گرایش ژنتیکی ردیابی کرد، باید فرض کرد که وضعیت اجتماعی-اقتصادی در جمهوری فدرال "به طور اجتماعی به ارث رسیده است". با ترکیب رویکردهای نظری پیر اف. بوردیو و هارتموت اسر، نه تنها غلبه بر دوگانگی بین خودمختاری و هترونومی امکان پذیر است، بلکه می توان مکانیسم های انتخاب در کار را نیز توصیف کرد. این تجزیه و تحلیل منجر به دیدگاه های جدیدی برای اصلاح عادت و در نتیجه نقطه شروع برای ارتقای افراد به ویژه محروم (شامل فعال) می شود. با توجه به یافته های این مطالعه، این واقعیت که پیشرفت اجتماعی در آلمان برای همه به یک اندازه امکان پذیر نیست، اگرچه مبلغ نسبتاً زیادی در سیستم رفاه آلمان سرمایه گذاری می شود، در درجه اول به این دلیل است که سیستم حمایتی در کل کمتر است. در جهت شمول اجتماعی است تا حفظ وضعیت موجود اجتماعی.

In Deutschland setzt sich die soziale Exklusion über Generationen hinweg fort, dies gilt gerade auch im Bildungs- und Gesundheitsbereich. Da dieser Prozess nicht auf die genetischen Anlagen rückführbar ist, muss davon ausgegangen werden, dass der sozioökonomische Status in der Bundesrepublik „sozial vererbt“ wird. Über die Zusammenführung der theoretischen Ansätze von Pierre F. Bourdieu und Hartmut Esser wird es nicht nur möglich, den Dualismus zwischen Autonomie und Heteronomie zu überwinden, sondern auch die wirkenden Selektionsmechanismen zu beschreiben. Aus dieser Analyse ergeben sich neue Perspektiven für eine Habitusmodifikation und damit ebenfalls Ansatzpunkte für die Förderung besonders benachteiligter Personen (active inclusion). Dass ein gesellschaftlicher Aufstieg in Deutschland nicht für alle gleichermaßen möglich ist, obwohl eine vergleichsweise große Summe in das deutsche Wohlfahrtssystem investiert wird, ist nach den Befunden dieser Untersuchung in erster Linie darin begründet, dass das Fördersystem insgesamt weniger auf soziale Inklusion als auf die Konservierung des gesellschaftlichen Status Quo ausgerichtet ist.