Armut und Strafe: Zur strafverschärfenden Wirkung von Armut im deutschen Strafrecht

فرانک وایلد به بررسی میزانی می پردازد که فقر در مورد تحریم های کیفری منجر به زیان می شود. با استفاده از مثال جریمه به این نتیجه می رسد که فقر در مجازات اثر تشدید کننده دارد. جریمه اغلب در مورد افراد کم درآمد قابل اجرا نیست. سپس منجر به زندان می شود و فقر به عنوان یک عامل تشدید کننده عمل می کند. به عنوان راه حل این مشکل - با مشارکت مددکاری اجتماعی - امکان رفع مجازات از طریق کار اجتماعی مطرح شد. نویسنده این تز را مطرح می کند که این امر در از بین بردن اثر تشدید کننده فقر موفق نبوده است، بلکه در عوض با ارائه مجازات کاری برای فقرا، شکل جدیدی از تبعیض ایجاد کرده است.

Frank Wilde untersucht die Frage, inwieweit Armut bei strafrechtlichen Sanktionen zu einer Benachteiligung führt. Am Beispiel der Geldstrafe kommt er zum Ergebnis, dass eine strafverschärfende Wirkung von Armut festzustellen ist. Die Geldstrafe kann häufig bei einkommensarmen Personen nicht vollstreckt werden. Sie führt dann zur Inhaftierung und Armut wirkt so strafverschärfend. Als Lösung für dieses Problem ist – unter Beteiligung der Sozialen Arbeit – die Möglichkeit eingeführt worden, die Strafe durch gemeinnützige Arbeit abzuarbeiten. Der Autor stellt die These auf, dass es damit nicht gelungen ist, die strafverschärfende Wirkung von Armut zu beheben, sondern stattdessen mit der Einführung einer Arbeitsstrafe für Arme eine neue Form der Diskriminierung geschaffen wurde.