Armed with Expertise: The Militarization of American Social Research during the Cold War

در طول اوج جنگ در عراق و افغانستان، پنتاگون یک برنامه ضد شورش بحث برانگیز به نام سیستم زمین انسانی را راه اندازی کرد. این برنامه دانشمندان علوم اجتماعی را در واحدهای نظامی تعبیه کرد تا به فرماندهان اطلاعاتی درباره فرهنگ ها و نارضایتی های مردم محلی ارائه دهند. با این حال، جنجالی که از آن الهام گرفته بود، جدید نبود. دهه‌ها قبل، نگرانی‌های مشابه امنیت ملی، وزارت دفاع و دانشمندان علوم اجتماعی آمریکا را در جستجوی سلاح‌های فکری که بتواند با گسترش کمونیسم در طول جنگ سرد مبارزه کند، گرد هم آورد. Joy Rohde در Armed with Expertise، ظهور خوش بینانه، سقوط غم انگیز، و تولد دوباره شگفت انگیز تحقیقات اجتماعی تحت حمایت ارتش در دوران جنگ سرد را ردیابی می کند.

جستجوی دانش تخصصی که می تواند ایالات متحده را قادر سازد. ایالات متحده برای مهار کمونیسم، پنتاگون به دانشمندان علوم اجتماعی روی آورد. با شروع دهه 1950، دانشمندان علوم سیاسی، روانشناسان اجتماعی و مردم شناسان با خوش بینانه بودن تخصص خود را در مسائل نظامی به کار بردند و متقاعد شدند که کار آنها دموکراسی را در سراسر جهان تقویت می کند. همانطور که Rohde نشان می دهد، در اواخر دهه 1960، تعداد فزاینده ای از محققان و فعالان، دانشمندان علوم اجتماعی تحت حمایت پنتاگون را به عنوان دست پروران یک دولت جنگی تکنوکراتیک محکوم کردند و به دنبال حذف تحقیقات تحت حمایت ارتش از زندگی فکری آمریکا بودند. اما پروژه های تحقیقات اجتماعی پنتاگون دارای شتاب نهادی و انعطاف پذیری فکری قابل توجهی بود. کارشناسان پنتاگون به جای قطع روابط خود با ارتش، به شبکه رو به رشد آژانس های مشاوره خصوصی و دفاتر تحقیقاتی انتفاعی نقل مکان کردند. اکنون که در برابر نظارت عمومی مصون مانده بودند، به تأثیرگذاری بر امور امنیت ملی ادامه دادند. آنها همچنین مجموعه های خود را متنوع کردند تا شامل مطالعه مشکلات خانگی، از جمله خشونت شهری و درگیری های نژادی باشد. روده در بررسی مناقشات مربوط به علوم اجتماعی جنگ سرد، نظامی‌سازی مداوم زندگی سیاسی و فکری آمریکا را آشکار می‌کند، پدیده‌ای که همچنان پرسش‌های جدی را در مورد رابطه بین دانش تخصصی و دموکراسی آمریکایی مطرح می‌کند.

During the height of the wars in Iraq and Afghanistan, the Pentagon launched a controversial counterinsurgency program called the Human Terrain System. The program embedded social scientists within military units to provide commanders with information about the cultures and grievances of local populations. Yet the controversy it inspired was not new. Decades earlier, similar national security concerns brought the Department of Defense and American social scientists together in the search for intellectual weapons that could combat the spread of communism during the Cold War. In Armed with Expertise, Joy Rohde traces the optimistic rise, anguished fall, and surprising rebirth of Cold War–era military-sponsored social research.

Seeking expert knowledge that would enable the United States to contain communism, the Pentagon turned to social scientists. Beginning in the 1950s, political scientists, social psychologists, and anthropologists optimistically applied their expertise to military problems, convinced that their work would enhance democracy around the world. As Rohde shows, by the late 1960s, a growing number of scholars and activists condemned Pentagon-funded social scientists as handmaidens of a technocratic warfare state and sought to eliminate military-sponsored research from American intellectual life. But the Pentagon’s social research projects had remarkable institutional momentum and intellectual flexibility. Instead of severing their ties to the military, the Pentagon’s experts relocated to a burgeoning network of private consulting agencies and for-profit research offices. Now shielded from public scrutiny, they continued to influence national security affairs. They also diversified their portfolios to include the study of domestic problems, including urban violence and racial conflict. In examining the controversies over Cold War social science, Rohde reveals the persistent militarization of American political and intellectual life, a phenomenon that continues to raise grave questions about the relationship between expert knowledge and American democracy.